Kaybının 20. yılında.
Uğur Mumcu

Kardelen mi kardeşlerim
İlkbahar mı yaklaştı
Karlar neden turuncu?
Tinsel doğa ölür mü hiç,
Ruhuyla çoğalarak,
İçimizde Uğur Mumcu.

Bir beden parçalandı
Yüz bin beden birleşti
Ölmedi ki bir geçiş,
Gerçeğiyle bütünleşti.

Tepe üstü değil artık
Düpedüz yürüyor
Ankara’yı gözlemliyor
Gaziosmanpaşa’dan
Yüzü güleç sancısız
Piyadeyim diyor,
Sakıncasız.

Mevsimsiz
Henüz günebakanlar açılmadan
Geçti gitti sahnelerden Uğur Mumcu
Gün aydınlık geceleri,
Işıklayan oyuncu.

Beraberce yürüyordu gene
Erkanıyla birlikte
En öndeydi kaputuyla
Toplumunun neferi,
Bedenimle yazdım diyordu,
Geleceğe son haberi.