BİR VEFA BORCUMUZDU ANKARA

Gökyüzüne resmettik binaları
Değişti Ankara’nın silueti,
Değişti atardamarlarımız
Ebediyete ulaştırdık
Doğadaki ataleti,
Geçmişle geleceği,
Taşlar yerine, taş gibi asker nöbeti.

Dinozor makinalar,
Örümcek adamlar yarattık,
Göğü kendine çeken;
Usta köstebekler gibi,
Toprağına sahiplenip,
Bir çırpıda bin biçen.

Yeşil akıyor şelaleler vadilere,
Bir dönüşüm simgesi fıskiyeler
Yılların kayrası insanlara,
Bir vefa borcumuzdu Ankara,
Kimine gün, kimine akşam sefası.

Hoyrat oğlanlar gibi,
Bozanlarda oldu
Adım attığım çizgilerimi;
Karıştırarak oyuncaklarıyla oyuncaklarımı.

Artık her şey yerli yerinde
Ağartılar taş değil, topraktır gamze gamze,
Şahidimdir taze bulutlar
İsliminde o büyük kazan ve
Tamamlandı ışık tutan tarihçe,
Platonik sevgililer,
Koyun koyuna, iç içe.