dağlarda en kısa yol, doruktan doruğadır;
ama uzun bacakların olmalı bunun için -
Nıetzsche -



İmgehân tapınağı


Alımlı gezinir çapkın esinti, us anmaz
utanır denizden, bencil akşamı aldatır benizi
İlkel kavimler ormanı, amazon kadınlarının sesi
dağlara gerilir yankısı, yırtılır zarı gecenin

Yollar, demir mavisi gözetmen yıldızların
çekilir gözlerinden tebessümdür yeşil suratlı
Bir dolunay ürpertisi titretir tenlerini
görür görmez birbirinin, sığındılar gölgesine

Dokunsalar, gölgelere dökülür gece
kırk üstü tütsüleri naylon şamanlar
Aşkına değil midir, seslenen o gök tanrıça?
Ruhlarınız dedi; gölgelerde benimdir

Böğürtlen moru sancılara bürünür
güneşin mülkü kadınlar. İki büklüm
hükümdür. Kapılar kilitli kapılardan girdi
yarasalar beyaz kirpiler
Aziz körler ülkesine
kağnılar keder yükü çeken kağnılar
Ah imgehan!
Ah o kutsal tapınak !
Yorgun hayvanların çekilirken tan’a,
kuklalar kime kaldı, amazonda göçmen tanrılar!