Kýrýlmýþ sözlerin toplandý cümlelerdi. Hayat. Kýrýlmýþ bizler neyin toplamýyýz?

Sadece sözlerine kýrýlmadým ki... Yalan söylediðine kýrýldým. Söz verip yapmayýþýna gücendim...

Kýrýlmýþ insanlarýn dik duruþuydu hayat. kýrýklarý alçýya alýyorsak bunu nasýl alçýla malýyýz?

Alçýlanacak ise eðer kýrýlan her yanýmýzý güvenle alçýlasýnlar . Bir tutam mutluluk serpsinler üzerine. Öyle daha çabuk iyileþir yaralarým, kýrýlmýþ parçalarým...

Yeni doðmuþ gibi, kimseyi tanýmayan, güveni tam olmak istiyorum. Böyle yaþamak çok eksik, çok zor, çok karýþýk.

Yeniden ayaða kalksam tekrar düþürülüyorum. Alýþkanlýk haline geldi düþmek.

Vicdaným; benim güvenimi bitiren de beni kýranda vicdaným...

Suçsuz olsan da geri dönüp neden özür diler ki insan? Çok deðerliMMdir belki..

Ya iþte hayat hep en deðerlilerimi vicdanýma koydun hep onlar güvenimi sömürdü. Ve en çok onlar kýrdý

be!!!!!