Diktatoryal bir hava kuþaðýnýn etkisi altýnda kalarak bir muz cumhuriyetinde muz likörlü bir sarhoþlukla kalktým.doðru malum olduðumuz yere gittim.gitim ve nasýl bir halt yedim? Karþimda küçükten bir kurtlar sofrasý kurulmuþ.yemek yerken üzerime uçak düþtü.üzüm pestili vaziyetinde bol kýllý bir kurda dönüþtüm.gündüz olduðu için dolunay yoktu.dolungüneþ vardý.hava bir hayli sýcaktý.kýllarýmla daha beter terliyordum.malumatlý yere gittim.bilmem kaç tane kitabý alýp çalýþtýðý masaya býraktým.bunlar olurken kimse ezilmiþliðimi ve kýllý vücudumu farketmedi.þaþýrdým ve konuya geçtim.gözgöze geldik.benim gözümden birkaç damla tuzlu su aktý.o da buna baktý.sadece baktý.herhangi bir tepki göremedim artý hayat bir etki tepki meselesidir.sonra ben ona “bunlarý okuduktan sonra intihar edeceðim ulan!” dedim. “öbür tarafa cahil gitmemek gerek!” baþýný salladý.”nabýyým?” dedi. “allah cezaný vermesin!” diyip dýþarý fýrladým.fena þekilde hýçkýrýyordum.her yaným tuzlu suyla dolmuþtu.kendimi akdenizde boðulan bir dilenci gibi hissetim.saða sola çarpa çarpa koþtum.kýllarýmý rüzgar aldý.bir bölümünü insanlara býraktým.yine farketmediler.kimse gülmedi halime.kimse aðlamadý...

Nasýl bir halt yedim? Ben nasýl da sevdim? Kazaðým,Perþembe morluðum benim.nasýl bir gün yedim? Nasýl oldu da muz likörü içtim? Yaþama olanaksýzlýðýný nasýl kanýtladým? Burasý neden bir muz cumhuriyetiydi? Artý parantez burasý bir tuz cumhuriyetiydi bence.son olarak,kazaðýmý çýkararak siyah bir nefes aldým.azýcýk tarafýndan baþým döndü.geldiðim yere tüydüm.akþam yemeði yiyip bir bira yudumladým.pencereden tuz cumhuriyetine baktým.bir polis havladý.sahibi onu okþadý.yemeðin tuzu azmýþ.tuzladým.tam yerime uzanacakken kapý çaldý.aðýrca gidip açtým.karþýmdaydý.beni görür görmez çýðlýk attý. oysa sabah kýllý halimi tahminimce, gözlerindeki hayat perdesi sayesinde farkedememiþti.elini tutup içeri çektim.aðzýný kapayamadým bir türlü.habire baðýrýyordu.”imdaat! birak beni kýllý hayvan!” “hayvan babandýr!” diyip tokadý bastým. Bayýldý.önce aynaya sonra gökyüzüne baktým.ay hilal þeklindeydi ve görüntüm normalleþmiþti.bana niye baðýrmýþtý? Onu anladýkta,buraya niçin gelmiþti? Yoksa beni gerçekten seviyor muydu? “hassiktir!” diyecek oldum beynimdeki hücre aðý engelledi.derhal biraya yumuldum.sonra dolapta duran dibi kalmýþ muz likörünü içtim.sabah üzerime düþen uçak neyin habercisiydi? Geçen akþamda altýma etmiþtim.tuhaf günler yaþýyordum.evde çok sevdiðim pekmezden bir gram bile yoktu.bende zaten para yoktu.sürekli aþeren bir insandým.kurt adam biçimine girebilen,o halde et yemeden durmayý baþarabilen bir vajeteryandým.bayýldýðý yere gittim.saçlarýný okþadým.sonra bende yanýna uzandým.uyumuþum...

Gözlerimi açtýðýmda yanýmda kimse yoktu.son okuduðum kitabýn yanýnda yazýlý notu yarým saat sonra farkedebildim.”fiþinizi unutmayýn,sayfa 33” fiþi alýp toptan kdv ye baktým.indirimli,katma deðerli,süzülmüþ hayatýmýzý gördüm.yüzüme baktým.yine kýllanmýþtý.yüzümü yýkadým.televizyonu açtým.bir boeing 727 üstüme gelmeye baþladý tv nin içinden.”nereye gidiyoruz?” dedim.televizyon kýsa devre sonucu yandý.hadise kapandý gün yine bitecekti.rüyamda belki bir uçaða binecektim ya da bir uzay gemisinin altýnda kalacaktým.hayat cömert deðildi.kesindi!
Hassiktir!
.....