Diktatoryal bir hava kuşağının etkisi altında kalarak bir muz cumhuriyetinde muz likörlü bir sarhoşlukla kalktım.doğru malum olduğumuz yere gittim.gitim ve nasıl bir halt yedim? Karşimda küçükten bir kurtlar sofrası kurulmuş.yemek yerken üzerime uçak düştü.üzüm pestili vaziyetinde bol kıllı bir kurda dönüştüm.gündüz olduğu için dolunay yoktu.dolungüneş vardı.hava bir hayli sıcaktı.kıllarımla daha beter terliyordum.malumatlı yere gittim.bilmem kaç tane kitabı alıp çalıştığı masaya bıraktım.bunlar olurken kimse ezilmişliğimi ve kıllı vücudumu farketmedi.şaşırdım ve konuya geçtim.gözgöze geldik.benim gözümden birkaç damla tuzlu su aktı.o da buna baktı.sadece baktı.herhangi bir tepki göremedim artı hayat bir etki tepki meselesidir.sonra ben ona “bunları okuduktan sonra intihar edeceğim ulan!” dedim. “öbür tarafa cahil gitmemek gerek!” başını salladı.”nabıyım?” dedi. “allah cezanı vermesin!” diyip dışarı fırladım.fena şekilde hıçkırıyordum.her yanım tuzlu suyla dolmuştu.kendimi akdenizde boğulan bir dilenci gibi hissetim.sağa sola çarpa çarpa koştum.kıllarımı rüzgar aldı.bir bölümünü insanlara bıraktım.yine farketmediler.kimse gülmedi halime.kimse ağlamadı...

Nasıl bir halt yedim? Ben nasıl da sevdim? Kazağım,Perşembe morluğum benim.nasıl bir gün yedim? Nasıl oldu da muz likörü içtim? Yaşama olanaksızlığını nasıl kanıtladım? Burası neden bir muz cumhuriyetiydi? Artı parantez burası bir tuz cumhuriyetiydi bence.son olarak,kazağımı çıkararak siyah bir nefes aldım.azıcık tarafından başım döndü.geldiğim yere tüydüm.akşam yemeği yiyip bir bira yudumladım.pencereden tuz cumhuriyetine baktım.bir polis havladı.sahibi onu okşadı.yemeğin tuzu azmış.tuzladım.tam yerime uzanacakken kapı çaldı.ağırca gidip açtım.karşımdaydı.beni görür görmez çığlık attı. oysa sabah kıllı halimi tahminimce, gözlerindeki hayat perdesi sayesinde farkedememişti.elini tutup içeri çektim.ağzını kapayamadım bir türlü.habire bağırıyordu.”imdaat! birak beni kıllı hayvan!” “hayvan babandır!” diyip tokadı bastım. Bayıldı.önce aynaya sonra gökyüzüne baktım.ay hilal şeklindeydi ve görüntüm normalleşmişti.bana niye bağırmıştı? Onu anladıkta,buraya niçin gelmişti? Yoksa beni gerçekten seviyor muydu? “hassiktir!” diyecek oldum beynimdeki hücre ağı engelledi.derhal biraya yumuldum.sonra dolapta duran dibi kalmış muz likörünü içtim.sabah üzerime düşen uçak neyin habercisiydi? Geçen akşamda altıma etmiştim.tuhaf günler yaşıyordum.evde çok sevdiğim pekmezden bir gram bile yoktu.bende zaten para yoktu.sürekli aşeren bir insandım.kurt adam biçimine girebilen,o halde et yemeden durmayı başarabilen bir vajeteryandım.bayıldığı yere gittim.saçlarını okşadım.sonra bende yanına uzandım.uyumuşum...

Gözlerimi açtığımda yanımda kimse yoktu.son okuduğum kitabın yanında yazılı notu yarım saat sonra farkedebildim.”fişinizi unutmayın,sayfa 33” fişi alıp toptan kdv ye baktım.indirimli,katma değerli,süzülmüş hayatımızı gördüm.yüzüme baktım.yine kıllanmıştı.yüzümü yıkadım.televizyonu açtım.bir boeing 727 üstüme gelmeye başladı tv nin içinden.”nereye gidiyoruz?” dedim.televizyon kısa devre sonucu yandı.hadise kapandı gün yine bitecekti.rüyamda belki bir uçağa binecektim ya da bir uzay gemisinin altında kalacaktım.hayat cömert değildi.kesindi!
Hassiktir!
.....