GERÇEK DOSTLUK BATMAYAN GÜNEÞ
Ben hayata küsmedim çünki sevenlerim yanýmda,
Rengarenk açan çiçeklerin kokusu burnumda,
Aktý gitti acýlarým geride býraktýðým göz yaþlarýmda,
Buldum kaybettiðimi sandýðým mutluluk yolunu.

Yaþama sevincime kavuþtum doðan güneþin ýþýðýnda,
Karamsarlýðý yendim bana güç verenlerin yanýnda,
neþeliyim dostlarla yürüyorum hayat yolunda,
elimden tutup býrakmayanlar getirdi yalnýzlýðýmýn sonunu.

Ýhanet kalleþlik duramaz gerçek dostluðun karþýsýnda,
Savrulur oradan oraya o gücün esen rüzgarýnda,
Beni býrakmadý bu güzel duygu hayatýn manasýz karanlýðýnda,
Gördüm kalplerde dostluðun güneþ gibi doðuþunu.

Bütün güzelliklere yer verdim kurduðum küçük dünyamda,
Kalbim aydýnlandý durmadan parlayan umut ýþýðýnda,
Kazandým kaybettiklerimi kuþ cývýltýlarýnda,
Anlatýyorum her mýsramda yüreðimin düþtüðü boþluktan kurtuluþunu.

Sevgi kardeþlik var kalbimin atýþlarýnda,
Yaþadýðýmý hatýrladým güller mis kokularýný saçtýðýnda,
Sýðmadý içim içime kýymet bilenler yaramý sardýðýnda,
Caným dediklerim söndürdü yüreðimi yakan nefret ateþinin korunu.