Bu nedenle üreten gruplar, yamyamlarý kendi barýnma alanýna uzak tutmak için sunularý-kurbanlarý güvenli yere býrakýyorlardý. Yani tapýnak alana býrakýyorlardý. Böylece üreten grubun kendileri adýna verdikleri kurban veya sunu, giderek yamyamlýktan üretime geçen gruplarýn karþýlýklý ürün deðiþ tokuþ sunusuna dönüþür. Bu dönüþme bir kurala, bir seremoniye, bir geçiþ ritüeline, bir alýþkanlýða, bir ayin kutsamasýna dönüþür.

Kurban sunusu üretenlerle yamyamlar arasýnda totem dönemi boyunca yaðmacýlara ve yamyamlara karþý sýklýkla uygulamasý süren bir kuraldý. Bu süreç barbarlarýn üretim yapýp ürünlerini takasa sokmasý ile bir dönem bitecek bir dönem baþlayacaktý. Totem dönem sona erecek ittifaký dönem baþlayacaktý.

Ýttifak öncesinin üreten ve barbarlar karþýlaþmasý olan sunu geleneði giderek, ilkin zamanla üreten iki grubun takas giriþmesine dönüþtü. Bu nesnel yansýmaydý. Üreten iki grubun ürün takaslarý, birbirine taahhüt baðlanmasý oldu. Yani ittifaklar zorunlu bir karþýlýklý ürün sorumluluðunu yerine getirmekle, karþýlýklý olan ürün takaslar kollu terazi kefesi gibi bir sekans hareketiyle dengeye geldi.

Üreten yapýnýn (ekonominin) temelinde zorunlu olan karþýlýða bu sekans hareketi vardý. Bu zorunluluk hem kiþilerin bilgi, bilinç ve eylemlerinden baðýmsýz bir zorunlu giriþmeydi. Hem de gruplarýn bilgi bilinç ve eylemlerinden baðýmsýz olan zorunlu bir giriþmeydi.

Bu giriþme gruplarýyla birlikte (grup meslekleriyle birlikte) kolektif toplum giriþmeli kolektif toplum bilinci ve kolektif toplum eylemiydi. Yani kolektif toplumun kolektif kapasitesiydi (kolektif yapabilir ligiydi).

Üreten ve barbar gruplar karþýlaþmalý gelenek, takastý ve ittifaký dönem içine; Ýttifak içine ikinci bir yansýma verecekti. Ya da ikinci bir geleneði aktaracaktý. Bu ikinci gelenek te grubun canýný kurtarmasý için barbarlara verdiði kurban sunusu, bu seferde ittifaka göre dönüþtürülmekle ilah kurbanlarýydý.

Bu kez üreten gruplar ittifak edebilmek için ve karþýlýklý olarak birbirlerine kurban veriyorlardý (sunuda bulunuyorlardý). Bu yeni sunu geleneði þöyle yapýlýyordu. Ýttifaklar, ittifaka katýlan gruplarýn sayýsý kadar gün boyu sürüyordu.

Ýlah kurbanlarý gruplarýn sayýsý kadar gün boyu sürecekti. Her gün bir gruptan bir ilah, ittifakýn 1 günü süresince kurban edilecekti. Buna ittifak þölenleri diyoruz. Þölen içinde kurban veren grubun yasý vardý.

Ýlahý kurban etme anlayýþý ittifaký giriþtirmesini oluþturan bahane bir öznel neden olmakla, bu öznel neden ittifaký öznel nedenin 5.sýydi. 5. öznel anlam ekonomik deðil sosyolojisi algý içinde giriþecekti.

Ýttifak eden gruplarýn her biri kendi içinde bir kiþisini (bir ilahý) yamyamlara deðil de ittifakdaþlarýna sunacaklardý. Bu durumda kiþinin "grubu adýna kendi kanýný, canýný ve etini feda etmesi" ile kurbanýn caný, kaný kurban etini yiyen karþý gruba geçmiþ oluyordu. Karþý grup bu grubun kendisi gibi oluyordu.

Can kan geçiþmesi kavramý, totem dönem içinde ve totem dönem öncesindeki animizdi anlama içinde var olup süre gelen groteski algýydý. Can gezmesi veya can geçiþmesi olarak bilinen bu algýyla her þeyin canlý olduðu kabul edilir. Ölmekle sadece bir kalýp deðiþtirdiðini veya ölmekle kiþinin görünüþ ya da don deðiþtirdiði inanýþ tutumu canlýcýlýk ya da animist bir geçmiþin geri baðlaným anýsýydý.

Aslýnda ittifakýn zorunlu olan nesnel temeli; kültür etniði olan kiþilerde travmaydý. Kurban bu travmayý geriletici ve bir totem alandan, ittifaký alana geçiþin ritüeliydi. Grup sosyolojiði öznelerde toteme baðlýlýk dirençleri nedenle çok þiddetli travma yapýyordu. Bu gün bile kiþiler ayný travmalarý yaþar.

Ýttifak etmenin yarattýðý bu öznel ve sosyolojik travmalar nedenle kurban sunusu ile karþý grubun kaný caný eti diðer karþý gruba geçiyordu! Gruplar birbirinin ayný oluyordular! Elbette ki özümleme sürecine baðlý önce çözümleme sonra sentez ya da birleþtirme dediðimiz süreçleri bilmeyenlerin, bunu böyle canlýcýlýk (animizdi) algýlarý içinde anlamasý kadar doðal bir öznel anlayýþ olamazdý.

Bu gibi birçok öznel anlamalar vardý. Örneðin, bu tür öznel anlamalar içinde bir grubun doðuraný, ittifakýn içinde doðan bir melezi emzirmekle, o melez; emziren kiþinin etnik totem kültür aitliðinden oluyordu!