4 yaratma anlatımı vardı. Anlatımlar groteskti kişinin algılarına göre kolektif algıları yaratacak dilinin söylemleriydi. Bu anlatımların 3 ü erken dönem içindeydi. Erken dönem groteski dönemi; ilk kolektif dönemi; üreten ilişkileri ve üretim hareketine bağlı ittifakları içerir.

Yaratılışa dek 3 anlatımdan ilki yukarıdaki gibi ilk sabit düzlemde kopan ayrışmanın kolektif alan içinde konumlanma şaşkınlığına ve hayranlığına duyulan mantığı belirten söylemdi. Diğer iki yaratma dönemi kolektif alan içindeydi. Kolektif alan niceleyişlerine bağlı köklü ve nitelikli bir ayrışma veren aşamalara verilen isimlerin olgu ve olaylarını belirtir.

Tekil yaşam içinde olan öznenin zamanı daima bitişik zamanlıdır. Kişisi bitişik zaman eşik belirimleriyle kişi üzerinde birçok parçalı yöneylem hareketine dönüşürler.

Sürü hayatı groteskti düşünmelerle bir topluluk psikolojisiydi. Daha çok savunma motifliydi. Sürü sel topluluk, kendi zamanını ayrıştırıp birleştiren bir önlem alıcı kolektif “çevrimlere” dönüşememişti.

İlk yaratma ifadesi olan söylem, kolektif alandaki kişisi bitişik zamanı ayrıştırmayı belirtiyordu. Organize oluşu belirtiyordu. Organize iş sağlamalarını ortaya koymayı belirtiyordu. Sağlamaları bitişik zaman içinde ortaklaştırmayı söylüyordu.

İlk yaratma kolektif alandaki kişisi zaman parçalarını öbek öbek eş anlı süreçler olarak ve eş güdüm eylemleriyle başlatmayı söylüyordu. Eş güdüm eylemli parçalara ve iş aşamalarına isim vermeyi ifade ediyordu.

Erken dönem içinde üç kez birleşme ayrışma, isim verme süreçleri yaşanmıştı. Bu gibi dönemsel süreçler tasnif edici bir ayrışma, bir isim verme süreçleri olmakla yaratma işini anlatmaydı. Yaratma sürecinin ilki kolektif alanın ya da komündü bir totem alanın inşasıydı.

İlk yaratılış neyden ayrışıyordu? Önce sürü dönemden ayrışıyordu. Sonra tekil kişi yaşamını çekip çeviren bileşik zamanlı yöneylem davranışlarından ayrışıyordu. Organize ayrışmanın ortaya koyduğu sonuç sağlama üzerinde, tekrar ortaklaşan birleşmeydi.