Ayrılığın sirkesinde kalan her göz,
gözbebeği turşusu olur.

Vakit, gece ve ben garımda düşünüyorum…

Şayet gözlerimi verebilmişsem sana,
kör olmamın hiçbir önemi yok.

Hasret bitiren yolunu gözleyişim bundan…

Okuduğum kitapların iç sesi senin sesin,
sesin diyorum çok güzel.

Sesini ne zaman duysam kulaklarım kabarır…

Kulaklarım hep tetikte ama gözlerimden akan yaşlar,
tam kıvamında sirkeye dönüştü.

Gözlerimi çıkarmak için değilse ne için seni göremiyorum…

Eğer bir gün yolunu gözlemekten kör olursam,
tuzlu sirkemi kimlere satacağım?

Keşke kör aşkımın hatırına aşkımızın gören gözleri olsan…