Ayrýlýðýn sirkesinde kalan her göz,
gözbebeði turþusu olur.

Vakit, gece ve ben garýmda düþünüyorum…

Þayet gözlerimi verebilmiþsem sana,
kör olmamýn hiçbir önemi yok.

Hasret bitiren yolunu gözleyiþim bundan…

Okuduðum kitaplarýn iç sesi senin sesin,
sesin diyorum çok güzel.

Sesini ne zaman duysam kulaklarým kabarýr…

Kulaklarým hep tetikte ama gözlerimden akan yaþlar,
tam kývamýnda sirkeye dönüþtü.

Gözlerimi çýkarmak için deðilse ne için seni göremiyorum…

Eðer bir gün yolunu gözlemekten kör olursam,
tuzlu sirkemi kimlere satacaðým?

Keþke kör aþkýmýn hatýrýna aþkýmýzýn gören gözleri olsan…