biliyorsunuz daha önceki yazýlarýmda marula, domatese,patatese, pýrasaya takmýþtým kafayý!..onlara dair ironiler üretmiþ, biraz da kendimi içine katarak cümleler dizmiþtim...dizer miyim, dizerim efendim!.bu benim, hayatla olan olan baðýmý kuvvetlendiren halat gibidir!..asýlýrým asýlýrým, bir türlü kopmaz bu halat!..mübarek kendirden yapýlmýþ!.gerçi bu ülkede kendir falan da ekilmiyor artýk; yasak!..iþ böyle olunca kendiri üreten baþka ülkelerin yaptýðý kendir halatlarla baðlanýyor artýk elimiz, kolumuz!..onlarla asýlmaya çalýþýyoruz hayata!..asýlýrýz tabii; hayat denen þey güzeldir beh!..hem de çok güzelll!..

dedim de; konu baþkaydý de mi!.þu yarým aklýma þaþayým, ordan oraya savrulan rüzgar sanki!.yok caným, ters oldu!.savrulan rüzgar deðildir bir kere!..savrulan rüzgara kapýlan þeylerdir!.ben, sen, o, hepimiz savruluyoruz açýkçasý, acý acý esen bu rüzgara kapýlmýþ olarak!.biliyorsunuz acý esen rüzgarlar kuzeyden, kuzeybatýdan eser di’ mi!..biri poyraz,diðeri karayeldir !.lakin, bu acý rüzgar güneyden ve güneydoðudan esiyor nedense!.hem acý, hem de kumfýrtýnasý!..hem bizi üþütüyor ýsýtmak yerine, hem pazarýmýzý!..

bak yine atladým, rüzgarla havalanýp tam pazarýn ortasýna düþtüm!.küt sesi ile oturdum hýyarlarýn tepesine!..ah canlarým yeþil yeþil, uzun uzun, pýrýl pýrýl!.aldým iki tanesini elime, sýrtlarýný sývazladým!.sonra uzattým satýcýya “tart” dedim..adam bir hýyarlara baktý, bir benim yüzüme! gördü ki çok ciddiyim, o da ciddi ciddi tarttý hýyarlarý; poþete koyup verdi elime!.aldým poþeti, çýkardým içindeki hýyarlarý, poþeti koydum yerine!.tamtamýna 17 lira ödedim, poþetten çýkardýðým hýyarýn birini bir elime, ötekini öteki elime alýp, sallayarak çýktým pazar yerinden!.

yol boyunca sallayarak yürüdüm evime kadar!.

kilosu 50 papel olan hýyarý protesto ettim kendimce de; bilmiyorum beni görenler ne düþündü!..

belki güldüler, belki de þaþtýlar!..karar onlarýn efendim!..benden bu kadarrrr!..

iþte böyle!..