selam efendim!..


durup durup böyle seslenmek istiyorum nedense!..kime, neye, neden sorularýný hiç sormayýn diyerek hem de!..kimeyse kime, neyeyse neye,nedense neden yanýtýný alýrsýnýz; uyarmadým demeyin sakýn!.ters bir insaným ben yahu!..ne zaman, nasýl hareket edeceðim, ne zaman nasýl konuþacaðým hiç belli olmaz!.resmen devrik cümleye benzerim; öznesi sonda olan!..yüklemimi yuvarlar giderim, cümlenin ortasýna ki; hiç bir þey anlayamaz okuyan!..dedim de, gerçekten insanoðlu karmaþýk yapýda bir varlýktýr...dýþýna bakar içini görmez; içine bakanýn kim olduðunu bilmez!.amma laf ettim beh!..tam bir arapsaçý!..

biliyorsunuz, adý arapsaçý olan bir çiçek bile var...insan þaþýrýp kalýyor; araplarýn saçý olur da, neden yoktur Türksaçý diye!? kel miyiz neyiz, anlamadým gitti...hani þöyle, yeni bir jenerasyon sonucunda Türksaçý çiçeði de oluverse ya; yok!..bu çiçeði elde etmek için çiçeklerin genetiðini deðiþtirmek gerekiyor; o da bu eðitim çýkmazýnda mümkün görülmüyor!.yani diyorum ki; saksýlarýmýzda kývýr kývýr Arapsaçý çiçeði büyütmeye mecburuz!..

geçen gün hastaneye gittim; tansiyonla ilgili raporumu yeniletmek için...randevum olmasýna raðmen, sýra numarasý aldým, sýramý beklemeye baþladým..muayene odasýnýn karþýsýnda bulunan sandalyelerden birisine oturdum, monitörü izlemeye baþladým derken, hemen yanýmda bulunan iki sandalyeye iki kadýn oturdu. kadýnlardan birisi, oturur oturmaz telefonunu açtý, baþladý ekranýndaki yazýlarý yukarýya kaydýrmaya...arada bir týklýyor, kaydýrmaya devam ediyor...göz ucuyla bir bakayým dedim, ne görsem beðenirsiniz? telefonun ekraný boydan boya Arapça!..

oh ha dedim, bu kadýnlar herhalde oralardan geldiler!..deðilmiþ meðer!..çünkü; yanýndaki kadýnla çok düzgün olarak Türkçe konuþtular!..

eeee...diyeceksiniz þimdi, ne var bunda!? ne var bunda olur mu hiç, çok þey var aslýnda!..

özetle; dilimiz iþgal halindedir!..

özetle; geleceðimiz arapsaçýna dönüþmektedir!..

iþte böyle efendim, böyleee!..

günaydýn Türkiyem, günaydýn!...