M. NÝHAT MALKOÇ

Bundan 17 sene evvel 10 Ekim 2007 tarihinde Gümüþhaneli þair Nurettin Özdemir'i Trabzon Lisesinde aðýrlamýþtým.Trabzon Lisesi’ni teþrif eden Nurettin Özdemir’le uzun sayýlabilecek bir süre boyunca kültür, sanat, edebiyat ve hayat üzerine konuþmuþtuk. Kýymetli Þair Nurettin Özdemir’i gýyaben tanýrdým. O güne kadar da hiç karþýlaþmamýþtýk kendisiyle. Yeðeni Ali Çetin Özdemir, Trabzon Lisesi’nde Edebiyat Öðretmeni olarak çalýþýyordu. Yani mesai arkadaþýmdý, üstelik ayný branþtandýk. Dayýsý olan Nurettin Özdemir’le görüþme isteðimi iletmiþtim kendisine. O da ilk fýrsatta bunu saðlayacaðýný söylemiþti bana. Þair Nurettin Özdemir, Ankara’da yaþýyordu. Seyrek geliyordu Trabzon’a ve memleketi olan Gümüþhane’ye. Trabzon’a, kadim lisemize gelince beni de çaðýrdýlar. Koþa koþa gittim. Çünkü onunla tanýþmayý, sohbetinde bulunmayý çok istiyordum.

Þair Nurettin Özdemir’in þiirlerini severek okuyan, üzerlerinde þekil ve içerik analizi yapan bir þiir dostuyum ben. Vaktiyle kendisiyle ilgili yazýlar da kaleme almýþtým. O, günümüz þiirinin en güçlü kalem ustalarýnýn baþýnda geliyordu þüphesiz. Þiirlerini serbest tarzda yazmasýna raðmen kelimeleri ustaca kullanarak farklý bir ahenk oluþturmuþtu. Onun özellikle “Vatan” þiirini çok severim. Bu þiir süssüz ve sade bir dille yazýlmasýna raðmen þiirsel bir derinliðe sahiptir. O, sade bir dille de güzel þiirler yazýlabileceðini göstermiþtir.

Özdemir, 1927 senesinde Gümüþhane’nin Kelkit ilçesinde doðmuþtur. 1951’de Ýstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nden mezun olarak serbest avukatlýða baþlamýþtýr. 1961 yýlýnda Gümüþhane’den milletvekili seçilerek 1972’ye kadar Gümüþhane’yi milletvekili olarak temsil etmiþtir. 1980 yýlýnda Kültür Bakanlýðý Müþavirliðine atanmýþtýr. 1988 yýlýnda Türkiye Kýzýlay Derneði Genel Merkez Kurulu üyeliðine, üç yýl sonra da Kýzýlay Genel Baþkan vekilliðine seçilmiþtir. Evli ve beþ çocuk babasýdýr. Özdemir elli yýlý aþkýn bir süredir þiirle uðraþmaktadýr. “Hayat Þiiri”, “Yaðmur Sonrasý”, “Yitik Sevgi”, “Vakit Geçti Yorgunum”, “Zaman ve Aþk” adlý þiir kitaplarý yayýnlanmýþ ve bazý þiirleri de bestelenmiþtir.

Gümüþhaneli þair Nurettin Özdemir ortaöðreniminin ilk yýllarýnda Trabzon Lisesi’nde okumuþ, daha sonra Ýstanbul’da Haydarpaþa Lisesi’nden mezun olmuþtur. Fakat onun için Trabzon Lisesi’nin yeri bambaþkadýr. Kendisiyle yaptýðýmýz ikili konuþmalarda Trabzon Lisesi’ne dair anýlarýný tek tek anlatmýþtý. Çok güçlü bir hafýzasý vardý. Gençlik yýllarýna ait hatýralarýný aktarýrken gözlerinin nemlendiðini fark etmiþtim. O zamanlar 80 yaþýnda olan Özdemir, 65 yýl evvelki anýlarýný kâðýttan okuyormuþ gibi sýraladý bize. Onlarca ismi hâlâ aklýnda tutabiliyordu.

O gün þair Nurettin Özdemir’le Trabzon Lisesi’ni baþtan baþa dolaþtýk. Okul Müdürü Ömer Eyüboðlu okul hakkýnda gerekli bilgileri verdi kendisine. Okulda yapýlan yeniliklere hayran kaldý. Sýnýfa girip öðrencilerle ayaküstü söyleþti. Onlara hatýralarýndan bir demet sundu. Öðrencilere nasihatlerde bulundu. Þairlik serüveninden bahsetti. Eski günleri anlatýrken gözyaþlarýna hâkim olamadý. Öðrencilere yaþadýðý dönemin zorluklarýný anlatarak þunlarý söyledi: “Trabzon Lisesi’nde okuduðum zamanlarda yalnýzca Trabzon’da lise vardý. Artvin’de lise yoktu, Rize’de lise yoktu, Gümüþhane’de lise yoktu, Erzincan’da, Ordu’da, Giresun’da lise yoktu. Samsun’da vardý, Kastamonu’da, Zonguldak’ta, Trabzon’da vardý. Yani Türkiye’de sadece 18 lise vardý. Bu bölgenin bütün çocuklarý orada yatýlý okuduk.”

O gün Nurettin Özdemir Bey þiirde Ahmet Hamdi Tanpýnar’dan çok etkilendiðini anlattý bize. Onunla Haydarpaþa Lisesi’nde karþýlaþmýþ, kendisine uzun bir þiir okumuþ, hayranlýðýný kazanmýþtý. Yahya Kemal’i, Necip Fazýl’ý tanýmýþ, sohbet meclislerine iþtirak etmiþti. Yabancý þairlerden Rilke’nin tesiri altýnda kalarak þiirler yazmýþtý. Rilke’yi ona tanýtan ve sevdiren de Tanpýnar’dý. Ýstanbul’un tarihî dokusu ve tarihî coðrafyasý onu derinden etkilemiþtir. O, Türk þiirini çok iyi tanýmýþ, yapýca saðlam eserler vermiþtir. Merhum Özdemir, aradan uzun seneler geçmiþ olmasýna raðmen gençlik yýllarýnda Trabzon’da yaþadýklarýný hiç unutamamýþtýr. Çýkardýklarý Boztepe Dergisi’nden, müdürleri Faik Dranas’tan hatýralar anlatmýþtý bize. Özdemir’in diksiyonu çok düzgündü, etkileyici konuþuyordu. Oturup kalkmasýyla, tavýr ve davranýþlarýyla, en önemlisi de nezaketiyle tam bir Osmanlý beyefendisi imajý veriyordu etrafýndakilere. Allah rahmet eylesin.