Dünyada iki harften oluşan yer adları bir elin parmaklarından daha da azdır.Hemşehrilerimiz sanki farklılıklarının nişanı olsun diye bu adı koymuşlar şehirlerine.Hakikaten de Trabzon’a bağlı bir ilçe konumunda olan Of her yönüyle şahsına münhasır hususiyetler taşıyan bir yerleşim yeridir.
     Of,Trabzon’un en köklü ve büyük ilçeleri arasında ikinci sıradadır.Bilindiği gibi Çaykara ve Hayrat önceleri buraya bağlıydı.Bu beldeler ilçe olunca doğal olarak Of da yüzölçümü bakımından küçülmüştür.
     Trabzon’a 50 kilometre uzaklıkta olan Of’un doğusunda Rize,batısında Sürmene,güneyinde Hayrat ve Dernekpazarı,kuzeyinde Karadeniz bulunmaktadır.Denizle olan seviyesi sadece on metredir.En önemli akarsuları Doğu Karadeniz Dağları’nın kuzey istikametinde doğup ilerledikçe yan kollar alarak büyüyen Solaklı ve Baltacı dereleridir.
     Of’a hayat veren çaydır.Arazinin engebeli olması yüzünden modern tarım aletlerini kullanmak mümkün olmamaktadır.İlçede çayın alternatifi yine çaydır.Fındık,mısır,patates,kara lahana,fasulye gibi ürünlerin yetiştirilmesi çayla boy ölçüşebilecek boyutta değildir.
     Karayla denizin güzel bir kompozisyon oluşturduğu bu şirin ilçe, gelecekte il olmaya aday görünmektedir.Zaten Oflular kendilerini Trabzonlu olarak görmezler.Nerelisin sorusuna hep: “Ofli’yum” cevabını verirler.Daha da ileri gidip Of’un nereye bağlı olduğunu sorduğunuzda “Yukariya,direk Allah’a bağliyuk” cevabını verirler.
     Türkiye’deki pek çok büyük ilçe il olma yarışı içerisindedir.Bunlardan birisi de şüphesiz ki Of’tur.Aslında Trabzon’a uzaklığı ve genel yapısı itibariyle bu ileriki yıllarda gerçekleşebilecek bir düşüncedir.Böyle bir durumda Rize’ye bağlı İyidere ve Kalkandere halkı Of’a bağlanmayı tercih edeceklerini belirtmişlerdir.Bunun yanında Of’un art bölgesi olan Hayrat,Dernekpazarı ve hatta Çaykara böyle bir yapılanmada Of’a bağlanmaya razı olacaklarına inanıyorum.Zaten Hayratlılar kendilerini her zaman Oflu olarak görürler.İlçe olduklarına bin pişmandırlar.İlçe olmadan evvel Of adı onların hem itibarını artırıyor,hem de işlerini kolaylaştırıyordu.Görüldüğü gibi Of hem nüfus,hem de nüfuz açısından il olmaya namzettir.Bunu derken bazıları belli ki bıyık altından gülüyordur.Fakat ben inanıyorum ki azmin ve gayretin sembolü olan Oflular gelecekte bunu da başaracaklardır.
     Of, eğitim potansiyeli açısından ileri bir seviyededir.Of’un âlimleri ve hocaları dünyaca meşhurdur. 1898 Eğitim Bakanlığı Raporuna (Maarif Salnamesi) göre Trabzon'un üç kütüphanesinde 1500 kitap varken, Gümüşhanevi Ahmet Ziyaüddin Efendi tarafından Of'ta kurulan Hacı Ahmet Kütüphanesi'nde 800 kitap olduğu bildiriliyor. 1914 yılına ait İstanbul Şeyhülislâmlık arşivlerinde Of'ta 69 medrese olduğu kaydedilmiş. Arşive göre Of'ta 69 müderris, 1490 öğrenci bulunuyormuş.Bu rakamlar Of’un eğitime ne kadar ehemmiyet verdiğini ortaya koyuyor.Bu gelenek eskisi kadar olmasa da bugün de devam etmektedir.
     Of her yönüyle ilginç bir yerdir.Türkiye’de hanedanlığın hüküm sürdüğü tek yer Of’tur.Bu şehri 124 yıldan beri aynı sülâle,Sarıalioğlu sülâlesi yönetiyor. İlk Belediye Reisi Sarıalizâde Ömer Lütfü Bey 52 sene görev yapmış. Ondan sonra aynı sülâleden gelen sekiz belediye reisi toplam 68 yıl görev almışlar. Son belediye başkanı Oktay Sarıalioğlu da aynı soydan geliyor.Bırakın Türkiye’yi, bunun belki de dünyada da bir örneği yoktur.
     Bu ilçeyi enteresan yapan unsurların başında da adı gelmektedir.Türkiye’de iki harften oluşan bir başka yer adı yoktur.Of adının menşei konusunda değişik rivayetler mevcuttur.Birinci rivayet şudur:Bilindiği gibi bu topraklarda daha evvel Rumlar yaşamaktaydı.Yunanca’da yılan sözcüğünün karşılığı “Ofis” dir.Arazi yapısı parçalı ve kıvrımlı olduğu için bu durum yolların da aynı şekli almasına yol açmıştır.Yollar kıvrımlı olduğu için de buraya Ofis denmiş;bu zamanla değişerek Of hâlini almıştır.
     İkinci rivayet şöyle anlatılır:Eski çağlarda burada Turanî ırkına mensup kavimler yaşıyordu.Bunlar silâh yapımında ustaydılar.Güney Sibirya Türkleri’nde de silâha “Op” deniliyordu.Onlar da bu kelimeyi silâh karşılığı olarak kullanıyorlardı.Bu söz halk arasında zamanla “Of” a dönüşmüştür.
     Son rivayet ise şöyle:Kumanlar’da “Ofşin diye bir kelime vardı.Bunun anlamı “hiddetli bir tavırla vatanını korumak”tı.Bu kelime zamanla değişerek Of’a dönüşmüştür.
     Bunların hepsi birer rivayet!...Fakat bunlar arasında, yörede Orta Asya’dan göç etmiş Turanî kökenli insanların yaşamış olması hasebiyle ikinci görüş akla ve mantığa daha uygundur.
     Oflular çalışkan,zeki ve uyanık insanlardır.Dünyanın neresine giderseniz gidin orada bir Oflu’yla karşılaşmanız muhtemeldir.Bu insanlar alınteriyle çok büyük başarılara imza atmışlardır.İşçi olarak girdikleri işlerde kısa zamanda ilerleyerek patron konumuna yükselmişlerdir.Hatta bu hususta bir de fıkra anlatılır:
     “Oflu biri,Amerika’da bir hemşehrisiyle karşılaşır.Biraz sohbetten sonra hemşehrisi sorar:
     -Ne iş yapıyorsun burada?
     -Gelduğumdan beri aynı fabrikada çalışıyrum.
     -Arkadaşı hiddetle:
     -Ne biçim Ofli’sun sen?Onca zamandur çalişta ,çaliştuğun fabrikanun sahibi olma!...
     -Olamam ya!...
     -Neden?
     -Çunki çaliştuğum fabrikanun sahibi de Ofli de ondan.”
     Of,Trabzon’un gözbebeği,yüzakı!...Onların çalışkanlıkları ve başarıları hepimizi gururlandırıyor..Fakat Oflular ne kadar çalışkansa,bir o kadar da inatçı ve hırslı…Şeytanla savaşıp onu yenen başka bir insan örneği var mı dünyada?
     Of geleceğin şehri!...Oflular bu şehrin usta mimarları!...Bunları Of’la büyük bir rekabet içerisinde olan Sürmeneli(Köprübaşılı) biri olarak söylemekten gocunmuyorum.Allah onları başımızdan eksik etmesin;inat üzereyken şerlerinden uzak tutsun.

e-mektup: mnihatmalkoc@hotmail.com