Sen benim sevgimi, mumla ararsın
Çürümüş yaprakla, yara sararsın
Akılsız başını, taşa çalarsın
Nefretimi bile, hak etmiyorsun..

Kaprisin en yüksek, dağları aştı
Nazların yüzünden, nehirler taştı
Seni her görenin, neşesi kaçtı
Aldığın nefesi, hak etmiyorsun..

Bu kadar şart mıydı, kabalık etmen ?
En hayırlı işin, defolup gitmen
Olan biten her şey, tükenip bitmen
İçtiğin suyu da, hak etmiyorsun..

Beni her gün kırdın, ettiğini bul
Alnına yapışsın, üç kuruşluk pul
Sana katlanır mı, en çaresiz kul
Sen adını bile, hak etmiyorsun..

30.7.2005 Erol Güngör