Denizin yığın yığın olduğu bir yerde tek başınıza oturmuş, düşünüyorsunuz...
"Ben olmasam acaba nasıl olurdu..."
Önce kocaman bir "hiiiç..." demek geliyor içinizden. Hiç bir şey olmazdı. Adınızı temsil eden, okulda sizin yerinizde oturan, çarşıda sizin beğendiğiniz kazağı alan, sizin şarkınızı söyleyen, sizin yerinize eğlenip, sizin yerinize gülen elbette olurdu diye düşünüyorsunuz ilk önce. Hatta annenize "akşam eve biraz geç gelicem anne, kütüphaneye gitmem gerek..." deyip, sahilde saatlarce dolaşan biri bile olurdu diye...Kim bilir, belki de sevgiliniz sizin yerinize bir başkasına sarılabilirdi...
Ama acaba o kişi, sizin hayallerinizi kurabilir miydi?
Sizin gibi düşünüp, sizin gibi konuşabilir miydi?
Her sınav sonunda "bir dahakine çoook çalışacağım..." diyebilirdi belki ama her seferinde bir bahane bulup kaçabilir miydi? Sevdiği uğruna lafta dağları delebilirdi belki ama iş başa gelince cüzdanındaki son parayı verebilir miydi? ...
Siz...
Siz kadar cesur olup, bu soruyu kendine sorabilir miydi?...
Tam bu sırada yanınıza bir balıkçı teknesi yanaşıyor. İçinden saçı sakalına karışmış, yarım kol atlet giymiş bir adam elindekini size uzatıyor... Daha önce hiç görmediğiniz biri size böyle ansızın ne verebilir ki?
Uzanıyorsunuz...Ve elindekini verir vermez adam uzaklaşıyor yanınızdan... Gözleriniz ellerinizde avucunuza konan bu pakete bakıyorsunuz... Açmak istiyor ama korkuyorsunuz...Üzerindeki ipleri çözdüğünüz de paketten bir adet kırmızı gül ve sigara paketine yazılmış bir not çıkıyor karşınıza... Aynı filmlerdeki gibi...
"iyi ki varsın"
...