YAKARIŞ'A MEKTUP
Sana bugün mektup yazmak istedim...Yine sana ihtiyacım var ve yine sana muhtacım bu aptal bey-
nin içinde.Aslında bu ara sana fazla yazılacak çok şey var ama nereden başlayacağını bilememek bana
yine seni hatırlatıyor.Ve seni yanımda görmek istiyorum...
Yakarmak..Yakarmak..Yakarmak...Senin bazen bir tavşan kadar ürkek bazen ise bir bitki kadar çare-
siz buluyorum...Tabi ki bu benim hatam çünkü sen benimsin ve öyle kalacaksın...
Yazdığım mektupların sayısını hatırlamıyorum.Zaten artık hatırlamak da istemiyorum.Çünkü bugün
senin düşman'ınla yani mutluluğum olduğunu bilmek istediğim bir canlı ile karşılaştım...Yakarışım ne
diyeceğini duyar gibiyim...Sana ihtiyacımın kalmadığımı düşünüyorsun ve bir daha sana hiç mektup
yazmayacağımı zannediyorsun. Evet belki şu an için haklısın seni aramak ve bir daha sana mektup at-
mak istemiyorum.
Ama o ıssız iskele gecesi'nde sana bir daha ihtiyacım olduğunu anladım.Yakarış'ım şimdi neredey-
sen çık ve bana yardım et...Saatler...günler...yıllar geçerken kendimi tekrar kambur bir deli gibi olduğu
mu görüyorsun değil mi...Sen kendinin kim olduğunu zannediyorsun bilmiyorum ama ben senin kim
olduğunu her ayna 'ya baktığımda sırtımda görebiliyorum...
Aslında seni her gece rüyamda sabaha karşı görüyorum...Ve uyandığımda yine aynı sabah'la kar-
şılaşıyorum.Bazen kızıyorum kendime niye seninle ilgili rüyaları az görüyorum diyerek...Bazen ise sen
in bir elmas olduğunu ve senin bir yüzüne baktığımda kendimin öteki yüzünü görüyordum...
Sana son satırlarımı yazarken iskele'nin çok üzüldüğünü ve arkamızdan ağladığını söyledi dalga-
lar bana ...Bizi bir daha bekliyormuş...Ama kendi iskelesine değil arkadaşları olan başka iskelelere.....
Seni seviyorum yakarış'ım gurursuz olduğumu bilsemde...