AŞK VE GÜN
O gece iki isteği oldu. Yıldızlara baktı ve ikisi de umarsızca sağa sola kaydı. Benin bildiğim , yıldızlar yuvarlandıktan sonra dilekler gökyüzüne savrulurdu. Poyraz ise bugün kendisinden beklenilmeyecek kadar sert esiyordu. Yaz olmasına rağmen kumlar , kutup yıldızından birine mağlup olmuştu. İnsanoğlunun içindeki su sızıntısı , kurumuş olan bedenlerine yardım etmeye çalışır şekilde kendini kumsal denizlerine vuruyordu.Güneş mi , yoksa ela gözler mi? Her ikisine de baktığımda aynı acıya teslim oluyor ve gözlerimi bir yerlere kaçırma isteğim bahsettiğim acı ile birlikte ruhumdan uzaklaşıyordu.İçimdeki küçük fısıltıya hakim olamayarak , düşüncelerimin üstüne bir tutam yalvarış yerleştirdim.Gözlükleri poyrazdan gelen kumları gözüne kaçmasını engellese de yalvarışlar poyrazın bir an yavaşlamasıyla açığa kavuşmuştu. Gözleri , poyraz akşamına beş on dakika kala yalvarışlarıma ses getirmişti. Güneş battığı yerde artık daha ela yükselecekti ve alçalacaktı.Günün ela’ya bakan yüzünde doğan yeni bir çocuk vardı ve ona anlatılacak olan şeyler.Aşk , doğan yeni bir çocuk kadar asildi aslında.Büyütmek , sevmek için feda edebileceklerimiz yanında kaybetmek , küskün kalmak için yaptıklarını bir kere olsun tartıya koysana!
Gün , doğan günden bir adım geride zamanları seyrederken , yeni bir evlat büyümüştü kalbinin ve kalbimin derinliklerinde… -Aşk ve gün-
Ve ertesi gün , çocuğun bir gün daha büyümesi gibi çoğalttım seni ruhunun sadeliğinde.Sonra sadeliğinde sesini dinledim.Bahsedilen sessiz gemiler kadardı yalvarışlarım ve boğazıma düğümlenen sözler vardı .Ben bir var oluş savaşçısıydım, var olmak için engellere ve engebelere boyun eğemezdim.Bu hem poyraz gecelerine hem de seni tanıdığım ilk gün yüzüne haksızlık olacaktı.Kaybetmek mi?
Poyraz rüzgarlarını arkana al ve benden sadece istediğini dile … Bunu yıldızların süzülmesinden önce yap ki –Aşk ve gün- kadar , aşk ile yaşadığın gün kadar kaybettiğin şeylerin anısına sorulara cevapsız kalalım.
Aşk , soruların cevabından kaçmaktı benim limanımın sularında , ona sahip olmak için o gece iki isteği oldu:’’-Aşk ve gün’’ – yok olduğunu sandığın günler artık kapılarını çalıyor, kapıyı açtığında karşına ilk ben çıkacağım ve ‘’poyraz bugün ne kadar da sert esiyor değil mi?’’ diyeceğim.