ÇİĞDEM VE AKARSU
Eşyükseltilerin arasında daima bir dağ olduğumu düşünmüş ve bir gün aynı dağlardan aşağıya doğru sekiz çizerek geldiğimi görmüştüm.Tahmin etmiş
tim hayatımı bir akarsu kadar seyrek ve volkan kadar güçlü kalacağını...
Cılız bir kalbi yaşıyorsam ve onu dünyaya emanet ediyorsam bana borçlu olan çok hayat var.Beni günden güne seyrelten ve akarsularıma boyun eğen o kadar çok masal tattım ki dönüp arkama bile bakmama izin vermedi.En yüksek
lerden daha da fazlasını düşün gökyüzünden aşağıya damlayan bişeyler var o benim iki üç damla kalan son akarsu sızıntılarımdı.
Yağmur yağmalı ve benim eşsiz renkteki çiğdemlerim gönlümde yeşer
meliydi.Ben verimli bir toprak olmayı o ise eşsiz bir çiğdem olmayı haketmişti.
Cılız kalbime engin bir çağlayan gibi doğan , özleme ve sadakata hayran olan çiğdemim benim son çaremdi.
Varlığı boyunca o bana ben ise ona bakacağım.Ben bir ırmak olup taşıp
o ise yeşerdikçe daha da fazla renk saçacak.
Kurumaktan son anda kurtulan akarsuyun acizliğine bir çiçek yetişmiş güven aşılamıştı.Geriye kalan ise ummadık anda toprakta biten ve inanan bir çiğdem çiçeği ve diğer tarafta ise çiğdem yaşadıkça daha da fazla taşmak iste
yecek olan bir akarsu kalmıştı.