Sonunda savurdum rüzgara
Bulamadýðým dostluktan geriye kalanlarý
Oltama takýlan yüreðini aldým avuçlarým arasýna
Dayanamadým can çekiþen çýrpýnýþlarýna
Býraktým onu açýk denize
Kýsa bir sersemlikten sonra
Yüzecekti kuþkusuz.
Kýzdým haykýrdým küfrettim.
Ama bir damla göz yaþý dökmedim.
Biliyordum gün gibi açýktý ve ortadaydý.
Daha görünebiliri aradým.
Aradým olmuyor.
Görünemiyor.
Görünen ise sadece çirkinlik duvarý
Duvar çirkinse benimde çirkin olmam gerekmiyor.
Beynimdeki kara düþünceleri
Yüreðimdeki sýzýyý harman ettim.
Ve attým en uzak köþeye
Bulamasýnlar bulunamasýn diye
Ah demek vardý ya
Off hiç birisi acýlarý hafifletmiyor.
Acýlarý bile tadýnda býrakmak gerekir.
Onun için çek git
Be sevdaya sevdalý adam...