1.

Gecenin orta yerinde, gýrtlaðýnýn tepesindeyim. Ýki ayrý fotoðrafým üzerinde dokuz fark bulmanýn rahatlýðýný yaþýyorum. Hiç bir yarýþma, bu kadar kolay sonuç vermezdi oysa; dördünü bulur, kalanýnda düþünürdüm kara kara... Oysa bu iþi artýk kolay yapýyorum; Düþünmek bile fazladan entellektüel bir çaba olsa gerek.
Zaman, farklarý daha da belirginleþtiriyor.

Ben söylemiþtim!
Ah! Kahpe kadýn Monoliza...
Bu senin orospuluðun
Güldüðünü söylemem, aðladýðýný da...
Bir metroda fuhuþ yaptýðýmý da anlatmam kimseye...

Zor; biliyorum, acýtýr yaratýcýdan bile saklamaya çalýþtýklarým.

Ýlkokul bire giderken, öðretmen çekmecesinden, demir bilye hýrsýzlýðýmý sakladýðým gibi...
Su dolu inþaat varilinin içinde komþu kýzý Mehlika ile yakýn temas yüzdüðümü de! O zaman ki adý "býcý býcý"ydý... Oysa sübyan zinasý yaþanýyordu varilde...
Hele o Fen Bilgisi öðretmeni için ne demeli...
Kopya çekerken yakalamýþ ama söyleyememiþ kadýncaðýz. Sýnav bittikten sonra kulaðýma eðilip söylediði o sözden sonra, "ömrüme miras piþmanlýklar" býraktýðýnýn farkýnda mýydý acaba...

"Güvendiðim daðlara karlar yaðdý" derken, sýnav kâðýdýmýn üzerindeki çizgilere karýþýp, sonsuz bir nokta olmak geliyordu içimden. Fen Bilgisi kurtulmuþ, onur bilgisinin zarý patlamýþtý.

Açýlýyordum.
Tutarken sýký sýký dört bir taraftan, bir anlýk boþlukta aldým içime; garip, tuzak kokan tüm envanteri. Virüs tarayýcýlarým yoktu, ya da kullanma tarihi dolmuþtu, dowloand edecektim, adres bilmiyordum ki üstelik google'm bozuktu...

Ýlk sigaram, Þevket amcamdan aþýrdýðým, namý diðer "köpek öldüren" Samsun oldu... Amcam ateþ taþýmazdý yanýnda, aðzýndaki sigaradan alýrdý, sonraki dalýn ateþini; ben de ateþ vardý, tek dalý da amcamdan aþýrýrdým.

Oldu sonra bir þeyler daha...
Namaz kýlmaya baþladým. Dua ettim Allah'a...
Beni yarattýðý için þükrettim. Verdiði nimetlere...
Aldýðým soluk için ellerimi kaldýrýp, resulünden bana þefaat etmesini istedim. Mümin olduðumu düþünüp, mümince bir hayattý düþlediðim. Alnýmý secdeye her koyduðumda; þahdamarýmdan bana daha yakýn olana "Subhane Rabbiyal âlâ" demenin coþkusu geçti içimden...
Gündem konum ilk kez bu kadar "gündem dýþý" oluvermiþti...
Teheccüdde alnýma düþen yýldýzlarý sayýyordum. Karanlýk içinde yanan kandillere aðlýyordum.
Aðlýyordum ki, günahlarýmýn üzerimdeki aðýrlýk korkutuyordu körpecik ruhumu...

Tam iflah oldum derken bozdun beni...
Ve senden sonra hiç bir þey olmadý eskisi gibi...

Ýlk vurgunum, vurulduðum...
Bir limandýn ki, çapasýný hiç alamadýðým; çakýlýp kaldýðým...

Yirmi ikisinde tanýdým seni, öncesinde iki gençlik anýsý býrakarak.