Yaþama karþý sýmsýcak bir sevgi besliyorum... -Dostoyevski
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
Bugündeyim deðil mi þimdi,tarih bildiðim tarih...Ne zamandý yaþananlar,ya onlarý yaþayan ben miydim? Kaçýncý pazartesi bu annemsiz geçirdiðim,kim bilir kaç yýl oldu.Kaç bin sayfaya yazdým özlediðim her þeyi satýr,satýr...Bir daha bulamayacaðým nelerimi kaybettim... Sevdiklerimi mi kaybettim,sevmeyi mi unuttum yoksa ben...Gerçekten sevmeyeli kaç ömür geçti,uðurlarýnda harcadýðým hayatlardan kimin haberi var?? Güvenmek doyasýya çocuklukmuþ diyorum.Hep en aðýr bedelleri ödedim,öðrendim,büyüdüm sandým hala deli gibi severken dondurmayý,buzdolabýndan bir dilim pasta çalarken büyümüþtüm aslýnda...Ama yarým kalmýþtý kahkahalarým,yaþamam gerekenler,oynamam gereken oyunlar yarým kalmýþtý...Ve ne kadar hýnzýrca týrtýklasam da tatlýlarý tamamlanmýyordu..Öyle ya çok giden vardý,geri dönmeyen ve asla eskisi gibi olmayacak harcanmýþ çok hayatým vardý... Boyumdan büyük sevdalara kalkýþtým,güvenmeye çalýþtým...Aðýr bedeller bile unutulurmuþ dedim;oysa hiç unutmadým. Kendimi bildim bileli oturduðum evde bilmediðim öyle çok hayat yaþadým ki...Ama belli ki hiç büyümüyordum,hala geceleri gizli,gizli aðlamaktan vazgeçmemiþken,hala zamaný geri alabileceðime inanýyorken geçiyordu zaman;ama ben büyümüyor,büyüyemiyordum...Geçmiþte kalmýþtý çünkü yaþamak istediðim bütün anlar,ben orda olmak,hiç aðlamayý öðrenmemiþ halimle kalmak istiyordum... Hani zamandý her þeyin ilacý,hani alýþýrdý insan ve gün gelir unuturdu belki...Zaman hiç alýþtýrmadý beni yalnýzlýða,hiçbir boþluk dolmadý,hiç kimse geri dönmedi.Üstelik git gide umudumu yitiriyorum,artýk daha zor inanýyorum ' Bir gün uyanacaðým ve hiçbir þey yaþanmamýþken olacak zaman...' Hayal gibi bir eski hayat þimdi hatýrladýðým,þehri Ýstanbul,mevsiminde dört ayrý hava ve artýk büyüdüðü için okula tek baþýna gidebilen bir kýz çocuðu...Þimdi Ýstanbul'da bile deðilim,önlük giymeyeli kim bilir kaç yýl oldu...Her pazar ailece çýktýðýmýz sahil yürüyüþleri bitmiþte,beni unutmuþlar denizin kenarýnda...Hiç hatýrlamadýðým bir filmin dönüþünde annem gitmiþ,tüm eþyalarýný almýþta yine ben unutulmuþum...O çok sevilen,öpmeye doyulamayan ben,yine unutulmuþum... Hiçbir ayrýlýk sonradan koymadý,hep ilk anlayan oldum unutulduðumu,unutulmak býraktý unutulmaz acýlarý ve geceleri akýttýðým her gözyaþýnda bir defa daha unutuldum...Yaþadýðýmý hatýrlayan olmuyordu... Alýþkanlýklarým vardý,mutfakta annemin olmasýna alýþýktým,uyumadan önce içtiðim ýlýk sütlere alýþmýþtým...Anne elinden içilmeliydi uyumadan önceki sütler.Sütü hala seviyorum da bir garip tadý var artýk... Büyüyünce de aðlanýyormuþ,ben büyükler aðlamaz sanýyordum.Ama daha çok koyuyormuþ,beraber büyüyormuþ gözyaþlarý,taþýnamayacak kadar...Hele bugün hiç olmadýðý kadar büyükler...Hatýrlamak istemiyorum diye bir,bir hatýrlýyorum,hepsi güzel olan þeyleri.Ah birde aný olmasalar,seneler önce yaþanmýþ deðil,bir kaç gün önce yaþanmýþ olsalar...Oysa o söylenmesi çok basit olan seneler geçti... O seneler içinde kaç kiþinin mutluluðunu paylaþtým,benim paylaþacak mutluluðum olmadan...Üzüntüleri paylaþtým,bir damlada onlar için akýttým,benim paylaþýlacak çok kýrýklýðým vardý;ama çoktular iþte paylaþýlamayacak kadar çok.Yarým yamalak anlattým dostlara,tamamýný anlatamazdým,önce benim anlamam gerekiyordu.ben hiç anlayamadým... Belki ondan küçük kaldým,büyürsem anlamak zorunda kalmaktan korkuyordum... Seneler geçerken yeni alýþkanlýklar edindim,sýk sýk yeni hayatlar yaþamaya baþladým.Hiçbiri tamamlanmadan bir yenisi..Eksik kalmaya alýþtým.Babam damat oldu mesela,alýþmaya alýþtým...Tanýdýðým hayatlara yeni hayatlarýn eklendiðine þahit oldum.Tek hayat olduklarýný gördüm;ama ben ekleyemedim baþka hayatlarý,tam alýþmýþken yarým býraktým,yeniden baþlattým kendi zamanýmý.Böylesi daha kolaydý,eski alýþkanlýklarý deðiþtirmeye uðraþmaktansa,alýþkanlýðý olmayan yeni bir hayata baþladým hep.Þimdi yaþadýðým kaçýncý baþlangýcýn ortasý bilmiyorum... Onca þeyi deðiþtiren ben,bir aðladýðým þeyleri deðiþtiremedim,özlenenler hep daim kaldý. Bu gece hatýrlamam gerekenler hatýrýmda.Uyumamam gereken koca saatler var,doðmasýný beklemek zorunda olduðum bir güneþ... Uyumamalýyým..Çünkü : Eðer uyursam umut baþlayacak.Yine inandýracaðým kendimi,çocuklaþacaðým.... Sabah annem uyandýracak beni,yavrum diye saçlarýmý okþayarak ve daðýnýklýðýmý þikayet edecek babama...Ama bu sefer toplayacaðým odamý,söz veriyorum,bu defa kaybetmeyeceðim....
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Özlem Özcan, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |