Sen beni boş anlarına saklardın, ben seni en güzel anılarıma koyardım. Sen bilmezdin seni ne kadar çok sevdiğimi, bilmezdin seninle olduğumun sevinçlerini.
Biriktirdiğim sevgimden habersizdin.
Benden habersizdin, belki de herkesten.
Bu benim umurumda değildi. Sen aldatırken aşklarını –vardılar bir yerde,
hem de tek değil, zaten aşk değildiler- ortak oluyordum günahlarına. Onlardan biri değildim.
Aldatılmadığımdı beni ayakta tutan.
Bende seni aşkla sevmiyordum.
Beni çağırdığında sana getiren, benim harcanmış sevda zamanlarımdan biriydi.
Defalarca olsa da acımıyordu yüreğim. Hani yapamam sanırdım bir zaman, dost kalamam derdi dilim, ellerim titrer sanırdım. Hiçbir şey umduğum gibi değildi.
Sen şimdi beni dostça, ihtiyaçla seviyordun; kendince. Sende de kalmışlar vardı. Bendekiler kadar olmasa da, vardı içimizde birkaç kelebek.
Ne kadar sürerdi nereye giderdik böyle bilmiyorum ama ellerim titremiyor, yüreğim ısınmıyor artık. Sensizlikte daha çok acıydı çektiğim, daha çoktu titrediğim. Üşüdüğüm ..
Pişman değilim, seninle olmak, beni özlemeni getiren sevinçlerim, anladım ki aşkla kalmaktan daha kolaydı böyle yaşamak.
Dostça, birbirimizden aşkı sakladık. Ne sen bulursun artık, ne ben isterim artık sendeki aşkı .. Böyle daha güzeldi seninle olmak.
Bitmiş bir aşk değildin, devam eden özlem dolu saatlerdin artık.
Seni böyle düşünmek daha güzel.
Saklı tutalım aşkı, sevdayı.
Gülen gözlerini görmek güzel, bilmek güzel ağladığın saatleri.
Özlenmek güzel. Bunu duymak güzel.
Geç kalınmış saatlerde sende kalanları bulmak güzel.
Seni böyle de sevmek.
Acımıyor kalbim. Üşümüyor yüreğim.

-=-
09.MayıS.2oo2