İstemedim hiç başlamasını... Kolay değildi kalbimin yeni bir sevdayı kaldırması... Ama başladı...
Güzeldi her şey... Tek kusur bendim bu sevdada... Görkemli bir şatoydu kalbin, benim harabenin yanında...
Sevemem diyordum; alışmamak için sana zorluyordum kalbimi... İkna edemiyorduk bu ilişki için ikimiz de beynimi...
Sevmek kolaydı insan olanlar için; ama ya unutmak? En kolay olanıysa, birini bitiremeden ötekine başlamak...
Yığınla sorunlar geldi yıkık iki sevdadan birden... Oysa ki iyi niyetliydim; kötüyü hak etmedim ki ben!
"Güzeldi" diye başlayan her şey tersten okunuyordu artık... Sonunda bana kaldı bir aşk, kıçı kırık...
"Seviyorum..." demene inanmaktı hatam... Sanki seninle sarılacaktı yaram...
Şimdi bir de hain sevdaların acısını çekiyor kalbim; diyemeden sana "Benimsin..."; ama diyecek başka sözüm var: "Allah belanı versin!"