Bütün kararsýzlýklarýmla ben, yüreðimdeki "sen"le telefonu bir saniye bile yanýmdan ayýramýyorum, arama ihtimalinden vazgeçmeyerek... "Belki de son kez" diyorum; yüreðim senin için böyle deli olurken, Allah'ýn son lütfu bir þans bana... Sana koþarak gelebileceðim açýk bir kapý...
Sevgiyi tanýmak da tatmak da zordu ikimiz için...      Her sevgiliye sevgi sunmuþ bir melek ve de sevginin ne olduðu hakkýnda bile belirsizlikler taþýyan bir erkek... Sýfatý sebebiyle kolaydý sevmek kýza; ya "taþ kalpli erkek" olana?
Mutlu aþkýn yokluðu aðlayan gözlerimden belli oldu baþladýktan bir süre sonra... Yüzüne gülsem de, aðlýyordum arkamý döndüðümde.. Hassastým ne de olsa...
"Sevgi"de tabuydu savaþmak; ama ben savaþtým senin için... Bir süre sonraysa zorlaþtý bu çeliþkiyle yaþamak...
Ayrýlýk þarttý iyiliðim için... Ne yazýk ki beni umursamadýðýndan senin açýný düþünemedim... Bir bahane bulabilmek umuduyla bekledim ve son kozumu sen ellerime ellerinle verdin...
Ve de bitirdim...
Baþka sevgilere yöneldim... Deli gibi de sevdim... Ama ne olduðunun farkýnda olamadýðým bir þey, belki de kabuðunun altýnda saklanan bir yara... O'nu severken bile seni düþündüm yana yana... Rüyalarýmda senindim her gece, yaþarken O'nun olsam da...
Belki de hala öyleyim...
Belki de þimdi sadece seninim... Peki sen kiminsin? Yokluðunla bütünleþmiþken ben; SEN KÝMÝNSÝN?
Birlikteyken beni aldatmýþ olma ihtimaline kadar uzanan soru iþaretleriyle doluyorum bu sorunun ardýndan... Sana hiçbir zaman güvenemediðimin farkýna varýyorum.
Peki hiçbir zaman güvenemediðim bu adamýn, neyini seviyorum? Fotoðraflarýna ya da anýlara baktýðýmda da sevilecek hiçbir þey bulamýyorum...
O zaman neden seviyorum?
Her þeyi sorgulamayý huy edindim senelerdir ve de sevgimi sorguladýðým her zaman sevilecek en az üç özellik bulurum... Sendeyse bir tane bile yok...

Hiçliðini sonsuz sevgime böldüm; sen kaldýn elimde... Ýþte bu yüzden belirsiz bu hikaye...