Sevgilim,
Giderek artýyor dilimin ucuna gelip de sana söyleyemediklerim... Ruhumu acýtýyor artýk.
Seni sevdiðimden þüphelisin þimdi... Ne yazýk ki geçen gün söylediklerim... Bir baþkasýný sevebilme ihtimalim bile olamaz benim...
Ruhum her türlü dolambaçlarýna raðmen, bedenimse her saniye adýný sayýklayan kalbimle sadece ve sadece senin...
Caným yanýyor sensiz geçen saatlerde, günlerde... Ýyi niyetlerim bile bunalýyor bedenimde... Sana gelmek istiyor sadece...
Kollarýnda bulduðum huzur kayýp gidiyor kollarýmdan sensizlikte... Ve de sessizce yaþýyorum aþkýmý söyleyemedikçe...
Karanlýk sokaklarda kayboluyorum bazen ve korkuyorum seni üzmekten... Ýþte o zaman, sadece ve sadece seni incitmekten korktuðum zaman soðuyorum senden... Hayali bile boðuyor üzülmenin beni...Ýþte bu sebeple bütün bir inançla söyleyemiyor ve de yazamýyorum sevgimi...
Belki de bu mektupla duyacaksýn sesimi...
Þimdi sýra sende... (Bana sevmeyi anlat...)