Nasýldýr zaman bilirsin, acýmasýzlýðý gözlerinden damlar...Nasýlda suskundur kini öfkesi, nasýlda beyazdýr hissedilmesin diye ateþi...Zamaný en iyi sen bilirsin, birde ben... Ben... Bir gece vakti parmaklarýndan çýðlýklar içinde kayýp düþen arnavut kaldýrýmlarýna bu þehrin ve darmadaðýn olan ben...Hatýrlarsýn uluyan bir rüzgar tam o anda; taþýn baðrýmý deldiði ve beni tuzla buz ettiði o an da saçlarýna çarpmýþtý, zifiri karanlýðýndan iki yýldýz kaymýþtý geceye, gözlerin enkaz...Yýllarýn tarumar öylece kalakalmýþtýn.Ondan sonra sokak lambalarý seni birdaha hiç aydýnlatmamýþtý.Gözlerin Zifir gözlüm, dudaklarýndaki goncalarý soldurma, soldurma çocuk yüzündeki yaralý tebessümünü.Her aþk biraz gözyaþý, biraz hüzün hepsi bu.Sen doyasýya sev hayatý ve beni.Ben asla býrakmadým ellerini.Parmak uçlarýnda o düþüþ anýndan arta kalan ufacýk bir izim þimdi.Þu kýsacýk ömürde býrakabilidiðim tek iz belkide bu.Oysa tüm hýrçýnlýðým tüm saldýrganlýðým tek bir iz býrakabilmek içindi hayata.>Býrakabildiðim iz artýk benim hiçliðimdi. Hiç olmak zordur bunu bilesin. Bir çocuðun yada annenin, bir babanýn, bir aðabeyin kýsacasý bir insanýn herþeyi olabilirsin ki bu tarifi imkansýz bir zevk verir insana.Herþeyken doludur içi tüm kelimelerin,her zaman bir kaç tabak vardýr masada, camlarda beklenir, özlenirsin.Sensiz baþlamaz yemek,sen gelmeden uyumaz bebek, sensiz içilmez orta þekerli kahveler pazar günü kahvaltý sonralarý.Gazeteler senin için býrakýlýr yataðýnýn baþucuna, ocakta demlik senin için kaynar..Herþeysindir, hastalanmazsýn, herþeyi bilirsin, hep doðruyu söyler, doðru ve isabetli kararlar verirsin.Oysa hiç olmak öyle midir?Doðum gününü kimse hatýrlamaz,hep tek tabak vardýr masada, çayýný kendin demlersin boþ bir bardak eþlik eder sana, herþeyi en son sen öðrenirsin, sen varmadan eve uyumuþtur bebek, aldýðýn kararlarda hep yanýlýrsýn sonu hüsran olur.Bayramlarda çalmaz telefonun, tek baþýna koltuðun kenarýna iliþir terliklerindeki yýrtýklarda yýllarý sayarsýn.Yemek yaparsýn yiyen olmaz,yensede taktir edilmez, en güzel kýyafetlerini giyer en hoþ kokunu sürersin farkedilmez, geceleri aðlarsýn kimse duymaz.Sokakta yürürken biri vurur omzuna acele ile dönüp bakmaz bile,hiçliðin en çok o zaman yakar canýný kimsesiz bir sokak ortasýnda.Sabah kalkar giyinirsin evden çýkarsýn, kapýyý olanca hýzýyla vurarak gittiðini duyan olmaz,akþam geç saatte gelirsin kapýyý açan olmaz.Uyumak için yataða gidersin bomboþtur odan,sarýlacaðýn omzunda ðalayacaðýn kimse olmaz.Gözlerinden düþen damlalar yastýðýný ýslatýr; çok terlemiþsin bu akþam derler, hüznün farkedilmez.Buna yaþamak der daha sýký sarýlýrsýn ona.Herþey olmaya çalýþmýþ ancak hiçbirþey olmuþsundur.Önceleri mücadele edersin bu gerçekle,deðiþtirmek için insan üstü bir çaba sarfedersin. Yavaþ yavaþ kýrýlýr inadýn, bu oyunun bir parçasý olmayý kabullenirsin.Artýk çatalla býçaðýn nerede durduðu masada çok ilgilendirmez seni, arasýra yumurtalarýn kaynamasýný beklerken ; özenle kurduðun sevgiyle süslediðin masalar gelir aklýna.Artýk alýþmýþsýndýr içinde bulunduðun duruma gözlerin dolar, yaþlar ocaða damlar, susarsýn...Yemekten önce bir sigara yakarsýn,dumanýna resimler çizersin, gözlerin dolar,damlar göðsüne, susarsýn...Sokaða saçlarýný taramadan çýkar,yanýndan geçenlere çarpar, sende dönüp bakmazsýn.Gözlerin gün be gün solar sen buna olgunlaþma adýný verirsin.Yýllar geçer,acýlarýn yýllanýr,demlenir hiçkimseliðin.
Sen böyle olma sakýn, herþey olamasanda hiçbirþey olma.Söyleyecek bir sözün hep olsun, çarptýðýn insanlara dön bak ve özür dile.Hafifçe eðerek baþýný selamla, selamlaki hiçkimseliklerine koca bir gedik açýlsýn.Bakarsýn o açýlan gedikten benliklerini sýyýrýp kurtulmayý baþarýrlar.Arada gazete al kendine yataðýnýn baþucuna koy ve ilk sen oku.Çay demle sevdiðin gibi,bardaðýn hiç boþ kalmasýn hep dolu tut.Özenli sofralar kur kendine, çatal býçak olmasý gerektiði yerde dursun.Yüreðindeki çocuðu ödüllendir arasýra,ufak tefek hediyeler al ona.Güzel þarkýlar dinle sevdaya dair hayata dair,arada bir mýrýldan aynanýn karþýsýnda.Hep taralý olsun saçlarýn ekmek almaya gidiyor olsan bile.Sevdiklerine daha çok vakit ayýr.Sabah kahvaltýlarýna git pazar günleri,havadan sudan,çoluk çocuktan bahis aç.Eve döndüðünde kapýyý çalma kendi anahtarýnla aç.Aþýk ol en önemlisi derinden çizilsin yüreðin, koþar adýmlarla gideceðin bir limanýn olsun.Yaðmurda yürü arasýra, býrak ruhun arýnsýn,gözlerin aydýnlansýn,karanlýðýn güvey olsun aydýnlýðýna yarinin.
Ne olursun , sen benim gibi olma.Birþey ol ,herþey olmasanda....