Kapatýrken gözlerini ölüme sessiz ve kabullenmiþ üç
damla yaþ indi tenden topraða.Toprakta üç damla, üç
ayak izi geçmiþini yalana kaptýrmýþ adamdan arta
kalan.Yaptýðý hiçbirþeyden sorumlu tutamazdý hayat onu
çünkü yok saymýþtý doðduðu ilk gün gözlerini.
Sýðýnacak masallar aradý durdu masal anlatacak yaþa
gelene kadar, kendi masalýný yazmaya kalktý sonunu
bilmeden bu cüretinin. Ýki masal yazdý biri ,hüsran
biri ölümle biten... Hüsrana adýný, ölüme karanlýðýný
verdi. Karanlýk gecelerde hep ayný soruyu sordu nerede
yapmýþtý ilk hatayý, ilk yalaný kime söylemiþti
kendine mi kendini kaybettiði ceylanýn gözlerine mi?
Ýlk vuruluþu, ilk vuruþu nasýl olmuþtu?..
Küçük bir çocuk gözlerini yatýrýnca uzaklara
aðzýndan her döküldüðünde ismi, yüreðinin bir
yerindebir kanama baþlardý. Nedendir bu kan kaybý
bulamadý, o sadece kanadý...Ne yarasýný aradý ne
sardý.O hep
kanadý ve kanattý. Artýk hayatýn göðsünde eczasýz bir
yaraydý....
Hiç bir þehirden hiçbir evden ardýna bakmadan çýkýp
gidemedi hep esir kaldý hep esir etti ardýnda
barakamadýklarýný kendine. Kendince aðladý kendince
güldü .
Hayatýn içinde yoksayýlmýþ, itilmiþ ve hatta
kendini
varlýðýn dýþýna itmiþ biri olarak vazgeçmedi
yalanýndan, yaþýyorum sandý oysa sessizce yummuþtu
gözlerini ardýnda üç damla gözyaþý býrakarak .
Ardýndan kimse aðlamadý çünkü kimse farketmedi
yokluðunu.....
Hep eski bir fotoðrafýn cansýz griliðinden baktý
gözleri, elleri hep kimsesiz ve çaresiz kaldý
kalabalýklar arasýnda. Dudaklarýndaki kiri silemedi
hiçbir su, hiç bir mendil, hiç bir gül yanaklý bebe,
karardýkça karardý bahtý gibi dudaklarý. Oysa
ötelerden hep uzandý ona susuz çiçeðin narin ve hasta
boynu, her çaðýrmasýnda adýný uzandý kapandý üzerine
, korurum sandý onu ondan, uzaktanda olsa anlarým
sandý, bilmedi onun her çaðrýþýnýn boynuna inen bir
býçak olduðunu . Boynu vuruldu, o vuranýna
vurgundu...Ne güneþi görüyordu gözleri ne teni bir
damla suyu, varsa býçaðý varsa
vurulmuþluðu....Aldandý,aldandýkça ve aldatýldýkça
adandý....
Üç damla ile kendini hiçe veren adam ... Dudaklarýn
sana küsmekte gözlerinde bir ölünün son nefesi
nedendir hala kendini altdatmalarýn. Nedendir ne
içindir bunca kirin pasýn....Býçaðýna vurgun çiçeðin
kanýnda arýn.Arýnki yarýnýn olsun, gülsün gülünün
gözleri, cennet bahçesinde gül olsun...Arýn ki
yaþamayanlarýn yaþasýn yaþatýlsýn...Çiçek tomurcuða dursun....