Kalk lotus
Kırık bir tabak gibi durma suda darmadağın
Kalk ve geceyi uğurla, tozunu üfleyip yapraklarından gülümse
Gün seni ispatlamak için doğdu, an yine senin zamanın
Karanlıktan geriye kalanlarını derleyip kaldır köklerine

Kalk lotus
Elinde tutmakta güçlük çektiğin geri tepmeli
Korkularından imal bir silahtı vuran seni
Yoksa aşk öldürmez aşığı öyle hasretten, reddedilmekten
Süründürür belki biraz eksiklerini fark ettiği yerlerinden

Kalk lotus
Sen ki, ne bülbül istersin dalında
Ne kurutulup saklanırsın sayfalar arasında
Yakalara takılmaz, vazolara sığmaz
Sen ki, aşk ile kızaran güllere
Beslendiğin çamura inat
Bembeyaz bir çığlıksın karanlığa
Kendini yargılama
Hükmünü verme
İnfazını üstlenen celladın olma
Kalk lotus
Aşk öldürmez