Takınca,takarım;huyum kurusun.Eşeklerden soyum mu vardır nedir?Hem inadım,hem de onlar kadar güzel gözlü!...Biraz da şaşı olmasam,kendimi eşek sanacağım nerdeyse.Nerdeyse de ne!Ben tam bir eşeğim aslında.Sırtımda taşıdığım yükler yüzünden,bir karış dışarı çıkan dilimi toplayıp bağıramıyorum bile!..Bir kerecik –Aİ- demeye kalkışsam;biraz daha yük bindiriyorlar üstüme.Kıçıma da bir sopa meşeden!..Gel de bağır bakalım cesaretin varsa .Ama,bunu bana yaparlarken çok önemli bir şeyi unutuyorlar:Yıkık duvarın rüzgara engel olamayacağını!..
İnadım inat işte,Hasan Şaş’ı seveceğim.Kim ne derse desin, onu seveceğim!..Aynalı,koca gözlerine Türkiye’yi yerleştirip il il dolaşacağım sonra.Uludağ’da kayak kayacağım,Ordu’da fındık toplayacağım.Niğde’de elma yiyeceğim,İzmir’de çekirdeksiz üzüm.Ankara'da siyaset yapacağım;idamı sileceğim hükümlerden.Hakkari’de dağa çıkıp yol keseceğim;aşk çalacağım, dağ acılı yüreklerden..Adana’nın pamuk tarlalarında yatacağım ve sevişeceğim onunla.Sivas’ta yanacağım otuz yedi çiçekle beraber..Kim ne derse desin,aşık olacağım!
Haydi Hasan,gel artık!..Japonya, Kore’yi orada bırakıp çabuk gel!Yanlış anlama sakın,özledim seni sadece.Kıvrık ayaklarında meşin küreyi yuvarlayarak gel emi! Çekik gözlü kızlar da olsun içinde.Bir de Hiroşima’da,Nagazaki’de açan çiçekler istiyorum senden, mavice..Sende bilirsin Kore’de dedem vardı,adı:MEHMET!Soyadı:İNSAN!Onun canından can da getir bana..sakın unutma!..