“deva bulmam gözlerime değdin”

İstanbul sonbahar hüznünü taşırken yorgun kollarında,
Pusa çeken gecelerden birinde
Elime alıp alın yazımı düştüm yola…
Yollar hüznün sessini yankılıyordu İstanbul’ un kalbinin çeperlerinde…

Acılarımın afişlere yansıdığı bu köhne şehirden
Ayaklarımı ve umutlarımı sürerek,
Azat edilen tüm aşklarımı alarak,
Geride bıraktığım bahar düşlerinde seni anımsamamak üzere,
Senden ayrı kendimden gayrı gidiyorum…


Sen
Yırt bütün adresleri
Bütün bilinmişlikleri
Bütün hissedilmişlikleri
Bizi bütünleyen her şeyi
Yırt bitsin…

“derin bir ah çektim içim yandı”



mehmedasım
eylülikibinsekiz
gidiptedönmemeninaynadakihali