Üşüşür akbabalar
Kaçar kelebekler.
Düş yorgunu bedenler ürkek
Sayılmaz alınmış yaralar
Yara Yara kanar can!

Kapanır kapılar
Yıkılmış duvarlar üstüne
Soğuk demir ayazı yüzümüzde.
Kanar yaralar
Can can üstüne.

Bileklerimden sızan kan şahittir
Ellerim dün yoksunu.
Gücüm kuvvetim kesilmiş
Kırılmaz cam parçaları canımda!

Şükür etmeli yine
Erguvanları açtırana!
Atomu parçalamaz kelimelerim.
Mevla büyük!
Elbet bir kapı açar
Zaman direnme zamanı!



“Zamanede bir hal gelmesin başa
Ahdı bütün bir sadık yar kalmamış
Kalleş yar olana dost demem haşa
N'olacak muhannet meydan görmemiş”*

*Aşık Veysel Şatıroğlu





mehmedasım
sekiznisanikibindokuz
atomuparçalayamam/mevlabirkapıelbetaçar.