Şimdi gece. Şimdi en naif taraflarından duygusallığım yayılıyor odamın dört duvar yalnızlık senfonilerine. Acaba binbir umutla sabah olurmuyum yeniden. Ne saçma geliyor düşünmek şimdi bana. Ve ne kadar zor bu iyiniyet altında kendi üzerime kalan saldırganlık. Acaba yine kendime kalırmıyım içime işleyen bütün yağmurlarda. Bilemiyorum.

Bu sessizlik bana öyle mutluluk vermiyor aslında. Hayat artısında belki kazanç belki kaybettiğim yanlarından yarım bir dünya,sevdasına yenik kıyılarda. Şiir gibi çoğalmak ve anlatmak istediğini anlatamadan uykulara yaslanmak. Nedir bu kadar kendini bana önemli kılan cümlelerin ardında. Ve sakladığım umutlar peşinde şarkılara eş koşmak.

Yağmur var dışarda ve gece şimdi. Dahası sen uzakta sen kimbilir hangi sıcak uykularda. Beni düşünme nasıl olsa düşlerin yanımda. Bilmeden ve anlamadan yürüyorum şimdi kaldırımlarda. Işıkları yağmurda bir yanıp bir sönen bir sokak düşünüyorum. Ve beklemek düşen bana şehirde unuttuğum yorgunluklarımdan.

Sen görüyorsun martıları denizinde. Ve hoşuna gitmesede insanların kavrama tutkun kaos benzerliklerini. Anlamak için sabah olmak gerek rüyalarda ve en iyi yerinden denize böylesine yürekten şarkılar söylemek.

Dostum sevilebilmek hayata bir ömür yeter. Ve doğasında paylaşılmışlıkların hep heyecanlara yenik tebessümler bekler. Yakala onları. Işıklar sönmeden. Hiçbir şekilde okunmayan yanlarımdan üstü kapalı sevdalar tüter. Özlemini duyduğum sözlerin kadar biliyormusun ki sen hepsi reel.

Bugün takvimlerin yarına eklenen sınırındayım. Bölünebilmek benliğinden sana kanatlanan kuşların yüreğindeki çığlıklarıdır. Ve nasıl dümdüz okunursa yazılan şiirlerim diğer şairlerin dünyasında, bende öyle gizlenirim. Şimdi gece ve yağmur var dışarıda. Yüreğinde onulmaz bir sıcaklık ve yüreğimde yarınlarına söylenecek şarkılarım var sabahlarına. Keşke demeden yaşamayı öğrenmek sonrası bir bahar sabahı sabahlara aşık olmak var gözlerinde.

Ve düşünerek her saat seni gece olmak var uykularında. Gündüzden koparıpta sahteliğine alışılan pozitif sentezleri. Sarhoş olurcasına sevebilmek var sana sarılan düşlerde yüreğini. Sımsıcaklığına,dostluğuna,konuşmalarına ve ertesi zamanlara özleyipte göremediğim yüzüne çocukluğum gibi hasretliğim var.

Şimdi yine gece. Ve yine en naif taraflarından sevgi şeffaflığında duygusallığım yayılıyor seni düşünerek yazdığım bu yazıda gizlenen kelimelere.

Posta pulu düşlerdeki mektup özlemlerine.

Birkan® - 18.04.2001-Bursa