Öyle yaşamalısın ki ölünce mezarcı bile üzülsün. -Mark Twain |
|
||||||||||
|
Kim olduğumuzu bile bilmeden Nereye baktığımızı bile bilmeden içinden geçtiğim bir rüzgardı zaman Kendi dışına taşan, olmadık anlarda bile kelimelerini yaşatan.. Zamansızlığın içinde kendine kendince bir yer bulan bulanık bir görüntüydü silüetin, içinde kaybolduğum zamanlarda.. panik halinde, ulaşılmaz ve çekingen.. sonu hiç gelmesin dediğim bir geceydi zaman tanımım seninle konuştuğum gecelerde.. üzerime yaslanan heyecan keserdi nefesimi ve dilsizleştirirdi bedenimi.. bir tek ruhum konuşurdu o da içinden.. bilmezdin, bilemezdin.. zaten görmezdin, göremezdin.. saklanırdım çünkü sakınırdım kendimi senden herkezden sakındığım gibi.. neden böyleydi bilmiyorum ama çekinirdim bedeninden nasıl çekiniyorsam sözlerimden öyle çekilirdi içim aniden çekilirdim bir köşeye ve sıkışırdım kendi içimde palas pandıras.. konuşsam da yanında, anlatamazdım derdimi hiç sana anlamsız kalırdım nedensizce yanında koşarak kaçmak ister, saklanmak isterdim ruhumun sığınaklarına oysa çok ta sabırsızdım içerilerde çok ta aceleciydi bilincim akıl almaz diyaloglara.. karmaşık, inatçı, gizli kapaklı.. bilinç dışı bir geceye sakladım seni yaşananları.. ama en çok ta yaşanamayanları.. ama yaşanmasını çok istediklerimi.. ve gömdüm.. sadece hatırlamak istediğim sessiz günlere gömdüm hayalini sadece karşılaşmak istediğim anlara sakladım kafamdaki görüntünü sadece bilmek, sadece yaşamak istediğim anlara sakladım sırlarını sadece kafamda yaşadım çünkü seni.. sadece kafama sakladım çünkü seni.. bilinmeyelim istedim ben sadece ve bilme istedim bu kafamda yarattığım gizli kapaklı aşkı bu kendimce hikayeleştirdiğim monologları ve bu herkezden gizlediğim sancıyı sen de bilme sen de tatma istedim.. kendi kendimi nasıl da yiyip bitirdiğimi sen hiç bilme istedim! Durdum öylece Elimde olmadan durdum, durduruldum! Belki de korktum, korkutuldum! Yaşayamadım seni, yaşatılmadım! Ben seni aslında hiç tanımadım.. O yüzden en güzel şeydin belki de Ve en güzel böyle kaldın içerilerimde.. Ben seni içime sakladım.. içimde patladı bombalarım parçalandı kollarım bacaklarım kan dağıldı her köşeye ve saçıldı lekeleri içimde çocuksu ne varsa.. içimde patladı harflerim ve ben sensizlikte darmadağın oldum çıktı ortaya her yüzüm yüzümü toplayamadım yerden!
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © melis balcılar, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |