Ben sana demedim mi yar,
bu böyle gitmez diye…
Sen sevemezsin beni,
benim seni sevdiğim kadar diye…
Bak oldu işte;
sözüm ona sözüm çıktı işte,
sözüm çıkacağına gözüm çıkaydı keşke…



Ben sana demedim mi yar,
benim yolum yol değil.
Sen gelemezsin benim geldiğim yoldan diye.
Bak nasır bağlamış ellerin,
buz tutmuş yüreğin…



Boş kalan terazinin kefesi gibi
yarım basık yürüyorum kaç zamandır.
Görenler gülüp geçiyor ama,
bilmiyorlar ki kalbimden fırlayıp sokağa çıktığını,
ve en çok acıtanın da farkındalığında olmadığını…


O biçim bir hayat yaşıyorum ben,
geceleri senin sarhoşluğun,
sabahları benim uykusuzluğum,
vurmuşum dibine hayatın…
Bir kere tökezlemeye görsün insan,
ne halden anlayan çıkar
ne de bir hatır soran…

ben sana demedim mi yar
bu kadeh bizi kesmez
bu yatak dar gelir bize
sığamayız biz bu yaşamın kıyısına…
yutkunur kalırız yutar bizi bu dümen diye…

ben sana demedim mi yar
sana demedim mi?