Yaðmuru beklerken… ( Yine Umut)

Hayata baðlayan yegâne unsurlardan en önemlisidir Umut. Kanýn damarlarda dolaþýrken bedene yaþam pompalamasý gibidir çoðu zaman. Bütün kayýplara raðmen derinliklerden insanýn yüreðine seslenen nidadýr, Ýlahi bir bekleyiþtir. Yok olmuþken küllerinin içinden yeniden doðmaktýr birazda.

Ve Umut, gök gürültüsüyle gelen saðanak bir yaðmurdur.

Özgürlüðe kapýlarý kapanmýþ zihinlerin mücadelesine tanýk olur Umut. Penceresi olmayan evlerin soluk alýþlarýna, inancýn bastýrýlmaya çalýþýldýðý soðuk düþ sokaklarýna bakar yakýndan. Ýç içedir aslýnda onlarla; ama hiç yeþermez zihinlerde. Ýnancýný kaybetmeyen bedenlerdedir hep, gizlenir sebepsizce. En çok çocuklarýn yüreklerinde yerini bulur. Cesur, korkusuz, zorbalarýn baskýlarýna meydan okuyan çocuklardadýr. Ýlahi haykýrýþý benliðinde eritip, hayata savuran çocuklarýn yüreklerindedir Umut.

Bazen de bir bekleyiþtir Umut. Patlamayý bekleyen saatli bomba gibi kurulmuþtur yüreklere. Tik tak sesleri ile hedefe yaklaþan bir savaþçý gibi soðukkanlýlýkla yaklaþýr zamana. Aný yakalamasý ile patlar Umut, þarapnel parçalarý gibi yayýlýr etrafa. Dokunduðu her kimlik büyülenmiþ bir inançla karýþýr dünyaya. Kapalý mekânlardaki hakikati aydýnlýklarda dile getirir korkmadan, kahramanca.

Umut, beklenen kelimedir kalplerdeki. Sevgiliye duyulan özlem gibi yer bulur sevenin kalbinde. Cana karþý Cananýn heyecanýdýr bedende, soluksuz yaþama þeklidir Âþýklarýn yüreklerinde. AÞK’larýný itiraf edebilme gücünün mesnedidir. Düçar olunan inanç þeklidir sevginin içinde ve söylenen kelimenin büyüsüdür evrende.

Umut esasen yaþamýn ta kendisidir.

Gönül penceresinin Ýlahi sese açýlmasýyla baþlar yaþam. Bir kývýlcým misali yüreklerde çakar beklenen sedalar. Sonra bir sessizlik kaplar ortalýðý, bir dingillik sarar bedenleri ve dudaklardan dökülür afili kelimeler, beklenen yaðmur semadan boþalýrken.

“Umut, Umudu olanlarýn Umududur.”


Fatih Mehmet Mirza