*Hani seninle sözleşmiştik;birimiz darda kalınca diğerimiz bunu hissedip derhal yardıma koşacaktı!Ben sana gidemedim,sen de bana gelemedin.Her anımda ettiğimiz yemini, verdiğimiz sözü hatırlıyorum ve bekliyorum çaresizce.Desem ki sana,yeter artık! Ya sen gel bana,ya da yerini bildir...
*Kalp göz göz olmuş,hicran gönlümü kaplamış;yiten sevgi bir hatıra,yitirilen sevgili bir roman olmuş...
*O kadar azametli bir gururun var ki,bırak sana yaklaşmayı;senin bulunduğun şehirde dahi yaşamaktan korkuyorum.N’olur yükseklerden biraz aşağılara in!Ayaklarının altına bir bak, orada ne göreceksin...
*Yıldızların öpüştüğü, güneşlerin tek tek söndüğü ,ayın göz yaşlarını saklamak için buluttan gözlük taktığı o geceyi, evet o geceyi hatırlıyor musun? Sen neşe saçarken,ben hüzün doluydum; sen kahkaha atarken ben kan ağlıyordum.Takdir-i ilâhi her şeyde olduğu gibi bunda da nasıl dengeyi sağlamıştı:Zira o gece,ben mesutken ,sen mutsuzluktan söz ediyordun...
*Ses geldi göklerden,ışık geldi sonsuz uzaklardan;karşılığında sevgim,aşkım alındı;kefaret çok ağır ödendi,ama doğrusu değdi...
*Kervancı dur artık!Baksana çöl bitti,güneş battı,Han karşıda duruyor,merkep yorgun, develer yorgun, insanlarsa bitkin...Onun için dur artık! Kervancı,kervancı!Ne yapıyorsun? Çölü bitirmişken neden tekrar çöle döndün,yoksa kum fırtınalarına mı aşıksın?
*Hain gül,sen çıktıktan sonra aşka kan düştü...