Sadece anlamaksa ruhunu
Sevmek yeter mi?
Yanmaksa eğer..

Ruhun isyanını bastır o zaman
Sebepsiz sevmeler ise niyetin
Yaradan sana yakın!
Bağlanmak/sa niyazın....

Sen gönlünü açacaksın
Rüzgârın olur uçar
Gökyüzüne isyanın..


Huzuruna gönlünü açtığında
Bütün saflığınla ümid et
İstediklerinin hayrını.

Kavrul kendi içinde
Ne kaybın olur ki..

Fısıldayan kalbine tebessüm et
Sen mahur ümitsizliğinle
Gözyaşını akıt gün ağarmadan
İçtenliğindir seni yaklaştıran
Bilir seni bilmediğinden de yakın
Kalbinin atışında zikrin
Maneviyatın dır ömrün...

Güzelliğindedir ruhun
Bir nefeslik ömründe
Gelir geçer
Sefa denen doyumsuz
Ele geçirince
Ne faydadır son sözlerin...

Anlamaksa ruhun inceliğini
Düşünmektir ya ince noktaya
sonrasında kana kana
İçmek selsebil ..


Ziyandadır gönlün
Boşluktaysa
Kendini sevmedikçe
Yüceltmedikçe ruhunu
Anlayamaz donar kalırsın kavurucu sıcaklarda
Yarım hissedersin her daim
Hayr-ı alametleri hep şer sanırsın

Gönlünü aç güzelliklere
Sözlerin güzelliğini mahrum etme dünyandan
O dünya ki hem cennetin hem mabedin…


"DnZ


Mart/2010