Ne kuşlar vardı bugün gökyüzünde ne de rüzgâr
Sen gidince her yer karardı pamiçim
Gözlerim uyku görmedi
Sen gittin ya yalnızlık sardı dört yanımı

Rahat ettin mi oralarda bensiz
Gezdin mi gezmediklerini
…
Zaman geçiyor biliyorum
En fazla iki gün
Çabuk geçse de alışmamış ya yüreğim
Özlüyorum işte
…
Bugün pazardı
Sanki hafta arası gün gibi
Sensiz ve boş
Sınav heyecanı vardı tüm okullarda
Hayatlarının sınavını verir gibi…
Okul önleri kalabalık, tedirgin…
..
Her şey sıralanmış gibi
Hayat ölüm çizgisinde
Adım adım yol alıyor insanlık
Kimi mağrur, kimi boş,
Kimi ise heyecandan ölmüş

Evet, sevdiceğim sen yoktun bugün
Ben yoksuldum sensizlikten
Meğer sen bütünümmüşsün
Babasız kalmış çocuklar gibiyim bugün
Adımlarımı kısalttım bir nefes aldım
Sensizliği düşündüm
Ne zor geldi bilsen..
Hemen başka yola girdim hızlı adımlarımla
Günüm bitiyor akşamın kızıllığınla
Güneş batarken
Dinliyorum toygarın kalbimdeki sancısını
Bir damla iniyor gözümden
Boğazımda biraz acı
Nedenini sorma
Bilmiyorum
İki saat kalmış gelmene
Bilmiyorsun klavyedeki dansımı
Seni anlattığımı…
Alışmışım sana,
Huzurun dokunuşuyla…
Seni özledim



Deniz
Yunanistan-2010-nisan-11