Ne vakit hüzünlenip, titresem!
Gözüm arkadayken hicranýn demini terennüm etsem
Boynu bükük olarak bir köþede inleyim kendimden geçsem, neyi seyretsem
Ýbretin rüknünde, idrakin sökününde, hülyanýn seraplaþan melaliyle söz mü etsem


Ne dile gelen mýsralar vurgundur
Ne yýllara sâri bekleyen umutlar solup sararan urdur
Nefesi kesen, hazin bir þekilde hicraný davet eden hevesi heyecan sunumdur
Yar olmak, hal iklimini yudumlamak, aþk demine kanýp sevdaya koyulmak nurdur


Aynileþmek, halleþmek deðildir
Refakat eden her kim varsa, uzletin farkýn anlamazsa
Yaþarken ve heyecanýn eþiðinde badeyken, ölümün masumluðunu anlamazsa
Nara atsa, harýyla buharlaþsa, nar için zevkine dalsa, kepuzeler refakatiyle aðlasa


Her gün bir vesileyle falýný açsa
Talebi ve beklentisi maksat olunca, sunum pik yapsa
Dile gelen her ne varsa, ar kalbin ikliminden uzaksa, varlýk yüreði kuþatmýþsa
Dalgalar hýçkýrsa, sema haþmetiyle yýldýrým akýtsa, akýl hesabýn eþiðinden uzaksa


Gün batýmý, þafaðýn umudunda
Seherlerden sökün eden irfan, arza seslenen ezan nurda
Hadsiz ve sýnýrsýz ne var durma söyle, kapasite kimin derdinde haydi sus de
Mezarýn feyzi, nefesin fendi, insanýn idraki akýl için hüküm deðil mi ruh fevki inde


Aþk; ilhamýyla nurdur kul için
Keyfilik kimin derdiyse, tensellik iradi kaygýysa, seçim
Geçim ise halin bendinde, ruhun dirliðinde, mizanýn her payesinde, akýl niçin
Öyle bir gün ki o, elem dert mi, inleyen can heves mi, çare adýna hýçkýrmak yeter mi



Mustafa CÝLASUN