’Ýmana zulüm karýþtýrmak’ insanýn, Allah’ýn büyüklüðünü, gücünü kavramasýna, dünyada ve ahirette gerçek mutluluðu ve kurtuluþu için hak dine uymasý gerektiðini bilmesine raðmen, din dýþý ahlâk özelliklerinden kopamamasýdýr.

Bu kiþiler imaný yaþarlar ancak nefsani istekleriyle/çýkarlarýyla çeliþen durumlarda ya da zorluk zamanlarýnda, Kur’anî davranýþlar yerine din dýþý tavýrlar sergilerler.

"Onlar hâlâ cahiliye hükmünü mü arýyorlar? Kesin bilgiyle inanan bir topluluk için hükmü, Allah’tan daha güzel olan kimdir?" (Maide Suresi, 50)

Söz ettiðimiz kimseler, Allah’ýn buyruklarýný yerine getirir, mümin davranýþlarý gösterebilirler. Ancak bazý konularda yaptýklarý davranýþýn Kur’an ahlâkýna aykýrý olduðunu düþünemezler ya da düþünmek istemezler.

Örneðin, ölümün Allah’ýn takdiri olduðunu ve her olay gibi ölümü de Allah’ýn hayýrla yarattýðýný her inanan insan bilir. Bu nedenle kiþi, ölen bir yakýnýnýn sonsuz yaþamýna baþladýðýný düþünür ve eðer yakýný müminse cennete gideceðini umut eder, mutlu olur. Dolayýsýyla mümin, Allah’ýn takdirinden hoþnut olur. Ancak birçok insan bu gerçeði bilmesine raðmen, ölüm karþýsýnda aþýrý tepkiler verir. Hatta Kur’an ahlâkýna uygun olmayan sözler söyler. Bu davranýþlarý gösteren kiþilerin, Allah’ýn beðendiði Kuran ahlâkýndan uzak olduklarý açýktýr.

Kur’an’da müjdelenen sonsuz cenneti isteyen her insanýn, dine uygun olmayan ahlâk özelliklerinden arýnmasý ve bunun yerine Kur’an’a uygun yaþamasý gereklidir. Samimi iman eden her insan, Kur’an ayetlerinde bildirilen ahlâka ters davranýþ ve düþüncelerden sýyrýlmalýdýr. Kur’an ile haber verilen gerçekleri yalnýzca bilmek yeterli deðildir; hissetmek ve yaþamak önemlidir. Allah, insanýn içindeki gizlinin gizlisini bilir; samimiyetsizlikleri de görür. Ýnsan Allah aþkýný ve korkusunu içinde hissetmeli, olumsuz davranýþlarýndan kendini kurtarmalýdýr. Aksi takdirde gerçek anlamda iman etmemiþ olacaktýr.

"Ýnsanlar, (sadece) "Ýman ettik" diyerek, sýnanmadan býrakýlacaklarýný mý sandýlar? Andolsun, onlardan öncekileri sýnadýk; Allah, gerçekten doðrularý da bilmekte ve gerçekten yalancýlarý da bilmektedir." (Ankebut Suresi, 2–3) ayetiyle bildirildiði üzere kuluna þahdamarýndan daha yakýn olan Rabb’i, içindekini ondan daha iyi bilir.

Ýnsan, belirli ibadetleri yerine getirdiði için kendisini yeterli görerek, eksiklerini göz ardý etmemelidir. Yüce Allah, her an insanýn kendisinden uzaklaþtýrmaya güç yetiremeyeceði bir azap verebilir. Herkes ölecek ve yapýp ettiklerinden sorgulanacaktýr. Ýnsan iman ederek, salih amellerde bulunmalý, Allah’ýn sýnýrlarý içinde yaþamalýdýr. O zaman ahirette en güzel karþýlýðý alacaðýný düþünür, içten umut eder.

Ýmanýný zulümle karýþtýrmayan insanýn dünyada alacaðý karþýlýk da çok güzeldir. Allah’ýn sýnamak için yarattýðý olaylar karþýsýnda Rabb’inden hoþnut olmak, sabýr ve tevekkülü yaþamak; imaný zulümden arýndýrmaktýr. Yaþadýðý olaylardaki hayýr ve hikmetleri düþünmek, sonsuz akla sahip olan Allah’a tam bir teslimiyetle teslim olmak, insana gerçek mutluluðu getirecektir. Yaþanacak mutluluk ve güven ise, Allah’ýn yalnýzca samimi iman sahiplerine sunduðu büyük bir nimettir.

"Ýman edenler ve imanlarýný zulümle karýþtýrmayanlar, iþte güvenlik onlar içindir ve onlar hidayete ermiþlerdir." (En’am Suresi, 82)