Yüce Allah, elçilerini apaçýk kanýtlar olan kitaplarýyla birlikte, insanlara müjde verme ve uyarýp-korkutma görevleriyle yolladýðýný bildirir. Kullarýn yapmasý gereken de, elçilerin bildirdiði gerçekler üzerinde derin düþünmektir.

Allah Kuran’ýn indiriliþ nedenini, "(Bu Kur’an, ) Ayetlerini, iyiden iyiye düþünsünler ve temiz akýl sahipleri öðüt alsýnlar diye sana indirdiðimiz mübarek bir kitaptýr." (Sad Suresi, 29) ayeti ve diðer birçok Kur’an ayetiyle tüm insanlýða haber verir.

Ýnanan insanlar, Rabb’imizin kendileri için yaþam rehberi olan mesajýný okur, okuduklarýnda "imanlarýný artýrýr” (Enfal Suresi, 2) ve yaþamlarýný ona göre düzenlerler.

Müslümanlar ilk dönemlerde Kur’an’daki buyruklara gereði gibi uyarak hem dünyada hem ahirette gerçek mutluluðu yaþadýlar. Ancak zamanla Kur’an’ý yaþam rehberi edinmek yerine mezar baþlarýnda ve ölenlerin arkasýndan okunan bir ölü kitabý gibi görerek büyük yanýlgýya düþtüler. Böylece Peygamberimiz’in(sav) ümmetinden tek þikayeti olan, "Rabbim gerçekten benim kavmim, bu Kur’an’ý terk edilmiþ (bir Kitap) olarak býraktýlar." (Furkan Suresi, 30) sözü de gerçekleþmiþ oldu.

Tamamý 55 ayet olan Kamer Suresi’nin altý ayetinde Kur’an, "Fakat öðüt alýp-düþünen var mý?" diye seslenir. Kur’an diri olanlarý uyarmak amacýyla indirilmiþtir ancak ilginç bir tevafuktur ki, Kur’an’ýn diriler için olduðu konusuna, ölenlerin ardýndan okunan Yasin Suresi’nin bir ayetinde dikkat çeker Yüce Rabb’imiz.

(Kur’an, ) diri olanlarý uyarýp korkutmak ve kafirlerin üzerine sözün hak olmasý için (indirilmiþtir). (Yasin Suresi, 70)

Ýstiklal Marþý’mýzýn yazarý M. Akif Ersoy da, Kur’an’ýn mezarlýkta okumak ya da fal bakmak için indirilmediðine þu dizeleriyle dikkat çeker:

Lafzý muhkem yalýnýz, anlaþýlan Kur’an’ýn:
Çünkü kaydýnda deðil, hiçbirimiz ma’nanýn:
Ya açar Nazm-ý Celil’in, bakarýz yapraðýna;
Yahud üfler geçeriz bir ölünün topraðýna.
Ýnmemiþtir hele Kur’an, bunu hakkýyla bilin,
Ne mezarlýkta okunmak, ne de fal bakmak için!

Muhammed Ýkbal ise Kur’an okumayý terk eden Müslümanlara þöyle seslenir: "Kardeþim sana hayat verecek Kur’an ile senin arana girenler, seni ömründe Kur’an’la sadece bir defa buluþtururlar. O da hayat bulman için deðil rahat ölmen için Yasin okurlar."

Bizler, "Þimdi sen, ölülere (söz) duyuramazsýn ve arkalarýný dönüp giden saðýrlara da çaðrýyý duyuramazsýn." (Rum Suresi, 52) ayetindeki ölüler ve saðýrlar gibi iþitemeyenlerden olmayalým.

Henüz yaþýyorken, okuyalým; Kur’an’ý baþucu kitabýmýz yapalým. Ayetlerini iyiden iyiye düþünelim; hala diriyken ve hala iþitiyorken-Allah’ýn dilemesiyle- yaþamýmýzý ona göre düzenleyelim. Kur’an’ý okuyup, dinleyelim; salih amellerde bulunarak ecir kazanalým.

Kur’an ruhumuzun gýdasýdýr; ruhumuzu Kur’an’la besleyelim, Kur’an’la dirilelim.