Allah korkusu, Allah’ýn rýzasýndan yoksun kalmaktan korkmaktýr... O’nun sevgisini ve rahmetini yitirmekten korkmaktýr.

Allah’tan korkan insan O’nun buyruklarýna uymakta daha dikkatli davranýr; bencil olmaz, nefsani çýkarlarýný gözetmez; merhametli, koruyucu ve baðýþlayýcý olur. Allah’tan korkmayan kiþi, kendi çýkarlarýný düþünür; çýkarlarýyla çatýþtýðýnda karþýsýndakini kýrabilir. Özverili ve cesur deðildir; samimi mümin gibi gerektiðinde Allah için canýný ortaya koyamaz.

Allah korkusu güzellikleri getirir; sevgiyi, güzelliði saðlayan her özellik Allah korkusuyla kazanýlýr. Allah korkusunu içinde taþýyan insan, hata yaptýðýnda vicdaný çok rahatsýz olur; Allah’a sýðýnýr, hatasýný telafi etmeye çalýþýr. Aczini ve Allah’a ne denli muhtaç olduðunu derinden kavrar. Rabb’ine olan boyun eðiciliði artar.

Allah korkusu ahlaki özelliklerimizi olumlu yönlendirir. Allah korkusu olmazsa, insan sabýra gerek duymayabilir, çileye tahammül edemeyebilir, baðýþlayýcý olmayabilir. “ Allah beni baðýþlar cennete giderim” diye düþünür. Ancak Allah korkusu insandaki her þeyi kontrollü hale getirir.

Allah korkusu dünyevi korkulara benzemez; ‘içi titreyerek saygý duyma’ anlamýnda bir korkudur. Bu korku dünyadaki imtihan ortamýnda insanýn en önemli yardýmcýsýdýr. Çünkü Allah korkusu insanýn her an þeytana ve kendi nefsinin bencil istek ve tutkularýna karþý dikkatli/þuurlu olmasýný saðlar. Bu korku insana acizliðini ve kulluðunu hatýrlatýr. Dünyevi korkular insaný telaþa kaptýrýr, doðru karar almasýný engeller. Oysa Allah korkusu, Allah’ýn dilemesiyle müminlere ‘doðruyu yanlýþtan ayýran bir anlayýþ’ verir.

Mümin, Allah’ýn rýzasýný, rahmetini ve cennetini kaybetmekten korkar. Allah’ýn sevgisini kaybettirecek kötülüklerden Allah korkusu sayesinde sakýnýlýr. Örneðin bir ayette, “Allah, her büyüklük taslayýp böbürleneni sevmez” (Nisa Suresi, 36) buyrulur. Allah korkusu olan insan, büyüklük taslayýp böbürlenmekten þiddetle kaçýnarak Allah’ýn sevgisini kazanacaðýný umduðu bir hareket yapmýþ olur. Ýþte bu yüzden, Allah korkusu ve Allah sevgisi bir arada yaþanýr.

Çalýþkanlýk, dürüstlük gibi ahlak özellikleri bu korkuyla kazanýlýr. Kiþi Allah’tan korkmuyorsa çýkarý için çok rahat yalan söyleyebilir. Dürüstlüðün kökeninde Allah korkusu vardýr. Allah korkusunu içinde taþýyan insan doðru söz söyler; doðru þahitlik yapar. Çünkü Rabb’inin, içinde gizli olanlarý bildiðinin bilincindedir. Fitneyi, kargaþayý, insanýn ruhundaki anarþiyi Allah korkusu önler.

Bazý insanlar, “ben Allah’ý severim, korkmama gerek yok” derler. Çok üstün, çok güçlü, ve çok yüce ve bu denli üstün Varlýk olan Rabb’imizi severken, O’ndan korkmamanýn nedeni nedir? Dahasý Allah "yalnýz benden korkun" buyururken...

Ýman etmeyen insanlar, cehennemde bir süre kalýp sonra baðýþlanacaklarýný zannederler. Kendilerini cennete layýk görür; Allah sevgisinin yeterli olduðunu, azap göreceklerin yalnýzca çok azgýn kiþiler olacaðýný düþünürler. Bu nedenlerle Allah korkusunu içlerinde taþýmazlar; gururlu ve kibirli, kendini yeterli gören bir ahlaka sahiptirler. Allah’tan korkmadýklarý için, þeytan ve nefislerinin kötülüklerinden de sakýnamazlar.

Allah korkusunu içlerinde taþýmayan insanlarýn onlarca farklý korkularý vardýr. Bu kadar çok sayýda korkuyla yaþayýp, sadece Allah’tan korkmazlar. Müdüründen, babasýndan, eþinden korkan bu kiþiler, kýyamet günü Allah’ýn huzurunda yapayalnýz sorgulanmaktan korkmazlar. Oysa Allah’ýn gücü, makamý ve azabý karþýsýnda dünyadayken hissedecekleri korku, Allah’ýn izniyle hem imanlarýna, hem de dünya ve sonsuz ahiret mutluluðuna neden olacaktýr.