Nefislerinin tutkularýný gözeterek, geçici dünya hayatýna yönelenler, olaylarý biraz akýlcý düþünebilseler, baðlandýklarý dünya hayatýnýn sonsuz yaþam yanýnda ne denli deðersiz olduðunu Allah’ýn izniyle anlayabilirler. Ancak bu kimseler Rum Suresinde; “Onlar, dünya hayatýndan (yalnýzca) dýþta olaný bilirler. Ahiretten ise gafil olanlardýr.” ayetiyle haber verildiði gibi, karþýlaþtýklarý olaylarý zahiri yüzüyle deðerlendirirler.

Ýnananlar ise, yaþadýklarý olaylarýn zahirine aldanmazlar; olaylara batýnýndan bakar, ardýndaki hayýr ve hikmetleri görmeye çalýþýrlar. Ve Yüce Allah’ýn hayýrla yarattýðý kaderlerini þükürle, sabýrla izlemeye çaba gösterirler.

Ýnsan büyük bir yanýlgý içinde yaþamýný kendisinin þekillendirdiðini düþünüyorsa huzur bulamaz. Yýllarca çalýþýp didinerek edindiði eve, paraya, iþe ve aileye kavuþan kiþi, idealine ulaþtýðý halde kalbi tatmin olmaz. Farklý korkular yaþamaya baþlar. Ya tüm bu kazandýklarýný bir gün yitirecek olursa?.. Kuruntularý nedeniyle bu kiþinin ruh hali, cehennemin bela dolu zifiri karanlýklarýnda ’ne ölebilen ne de diri kalabilen’ insanlarýnki gibidir.

Hayatýn zorluklarýný aþmanýn ve gerçek mutluluðu tatmanýn yolunu Kur’an iþaret eder ancak bile bile yüz çeviren insanlar, yalnýzca ’kendilerine zulmederler’. "Þüphesiz Allah, insanlara hiçbir þeyle zulmetmez. Ancak insanlar, kendi nefislerine zulmediyorlar." (Yunus Suresi, 44) ifadesi bu gerçeði hatýrlatýr.

Ýmtihan mekanýnda karþýlaþýlan her zorluk, her musibet ya da hastalýk, insanýn Allah’a yaklaþmasý için birer vesiledir. Zorluk zamanlarýnda samimi iman sahipleri Allah’a daha gönülden sýðýnýr, daha halisane teslim olurlarken, imaný zayýf kimseler isyaný seçerler. Oysa musibet karþýsýnda gösterilen sabýr insaný kurtuluþa götürür. Zorluk zamanlarý, iman sahibinin gösterdiði sabýr ve tevekkülle, Allah’a olan sevgisini ve kararlýlýðýný en iyi kanýtlayacaðý zamanlardýr. Bu, iman edenleri inkarcýlardan ayýran büyük bir sýrdýr.

Allah kullarýný hangi konularla imtihan edeceðini “Andolsun, Biz sizi biraz korku, açlýk ve bir parça mallardan, canlardan ve ürünlerden eksiltmekle imtihan edeceðiz. Sabýr gösterenleri müjdele. Onlara bir musibet isabet ettiðinde, derler ki: "Biz Allah’a ait (kullar)ýz ve þüphesiz O’na dönücüleriz." (Bakara Suresi, 155-156) ayetiyle açýklar. Ve sabreden kullarýný müjdeler.

Belalar, insana Rabb’i karþýsýndaki aczini hatýrlatýr. Vicdanýna kulak verdiðinde ise kiþi, Allah’a yönelir, dua eder. Zorluðu giderecek olan Allah’týr; bunun bilincinde O’ndan yardým diler. Zorluk kalkýncaya kadar yaþadýðý zaman, onu Rabb’ine daha yakýnlaþtýran eðitim sürecidir.


Allah’tan uzak yaþayan kiþiler ’vaad edilen o gün’ dehþet içinde gerçekleri görecekler, kendilerine zulmettiklerini kavrayacaklardýr. Bu büyük kayýp Kur’an’da, “Gerçek olan va’d yaklaþmýþtýr, iþte o zaman, inkar edenlerin gözleri yuvalarýndan fýrlayacak: "Eyvahlar bize, biz bundan tam bir gaflet içindeydik, hayýr, bizler zalim kimselerdik" (diyecekler). (Enbiya Suresi, 97) ifadesiyle tarif edilir.


Ýman eden insan ise, Rabb’ine derin ve kopmaz bir baðla baðlýdýr. Yaþadýðý en zor anda dahi Allah’a olan þiddetli sevgisini diri tutar. Ýþte o zaman, rahmeti üzerine yazan Allah sonsuz merhametiyle kulunu korur; dünyada da ahirette de en hayýrlý sonuca ulaþtýrýr.

Allah, hidayet bulanlara hidayeti arttýrýr. Sürekli olan salih davranýþlar, Rabbinin Katýnda sevap bakýmýndan daha hayýrlý, varýlacak sonuç bakýmýndan da daha hayýrlýdýr. (Meryem Suresi, 76)