Ýnsanýn ruhu ve bedeni din ahlakýný yaþayacak þekilde yaratýlmýþ. Yaratýlýþýna uygun davranmadýðýnda insan, maddi ve manevi yönden bozulur, çöker. Allah’a yakýn olmadýkça, O’nu gücü yettiðince sevmedikçe insanýn kalbi bunalýr. Din ahlakýndan uzak olmak, insana ’stres’ denilen azabý yaþatýr.

Kimi zaman yaþanan bir soruna çözüm bulamaz insan. Hele bir de üst üste gelmiþ ve sorunlar yýðýlmýþsa, çözümü genellikle yanlýþ yerde arar.

Ne yapar?.. Kendisine en yakýn dost olan Rabb’ine sýðýnmak yerine apaçýk düþmaný olan þeytanýn telkinine kulak verir.

Þeytan þunlarý söyler: “Kafayý daðýtmak lazým.” Bu söz gerçekte, “boþ iþlere yönel” anlamýndadýr. Telkin iþe yarar; çözüm, ya insana hiçbir þey katmayan bir kitap okumak ya da sýradan bir film izlemektir.. Veya kafa daðýtmaya en uygun bir eðlence mekanýnda her þeyi unutmaktýr.

Film izlenir, kitap okunur, gidilen eðlence mekanýndan kafa içkiyle bitkinleþmiþ, sigara ve dumanýyla sersemleþmiþ halde eve dönülür. Ancak sorun hala çözülmemiþtir.

Sorunlarýn, musibetlerin tek çözümü vardýr; Allah’a yönelmek, O’na güvenip dayanmak, O’nu çok sevmek ve Kur’an’ý yaþamak... Sýkýntýlarýn kaynaðý Allah’tan ve Kur’an’dan uzaklaþmaktýr. Ýnsan Kur’an’ý yaþam rehberi olarak aldýðýnda mutlu olur. Allah, mutluluðu hak kitaba uyulup uyulmamasýna baðlamýþtýr.

Kur’an, insana doðruyu, yanlýþý, iyiyi ve kötüyü haber verir. Aklýný nasýl kullanacaðýný, iyi ve kötüyü nasýl ayýrt edebileceðini, nasýl düþünmesi gerektiðini bildirir. Yaþamýnýn merkezine Kur’an’ý yerleþtiren insan, bu Ýlahi mesaj doðrultusunda yaþadýðýnda, gerçek akla ve vicdana sahip olur.

Allah, Kendisini dost edindiði, yalnýz O’ndan yardým dilediði, beðendiði ahlaký yaþadýðý takdirde, kulu için en hayýrlýsýný yaratacaktýr. Çözüme ulaþmak için gösterdiði çaba da kiþinin fiili duasý olacaktýr; tek çözüm Allah’ýn elindedir.

Ýnanan insan þuurlu olarak düþünmeli, araþtýrmalý ve okumalý. Kur’an, insanlarý bilimsel araþtýrmalar yapmalarý yönünde teþvik eder; “Ýþte bu örnekler; Biz bunlarý insanlara vermekteyiz. Ancak alimlerden baþkasý bunlara akýl erdirmez.” (Ankebut Suresi, 43) ifadesiyle ve pek çok ayetle, yarattýðý herþey üzerinde düþünmeye yönlendirir. Allah’ýn, benzersiz sanatýyla göklerde ve yerde yarattýðý her detay, insanýn Rabb’ine olan sevgisini, saygý dolu korkusunu artýrýr, imanýný derinleþtirir.

Bir din adamýndan iþittiðim, "derin düþünmeye gerek yok, kocakarý imaný yeterli" söylemi oldukça tehlikeli. Bu amiyane tabirle kastedilen, þuursuz, fazla düþünmeyen, araþtýrmayan, okumayan, yalnýzca "inandým" diyerek kendisini yeterli bulan insan modeli. Allah kulundan yüzeysel deðil, gerçek, derin ve yýkýlmaz bir iman ister.

Samimi inanan insan, aklý açýk, bilinçli, ayrýntýlý düþünüp en uygun kararlarý alabilen insandýr. Þeytan, vesvese vererek anlýk da olsa kafasýný karýþtýrmaya, onu gaflete düþürmeye çalýþabilir. Ancak tüm bunlarýn þeytanýn vesvesesi olduðunun bilincindeki mümin, Rabb’ine yönelir, O’na sýðýnýr.

Peygamberimiz (sav) bir hadisinde "Ölümü en çok hatýrlayan ve ölümden sonraki (hayatý) için en güzel þekilde hazýrlanan. Ýþte onlar en akýllý-þuurlu olanlardýr" þeklinde buyurur. (Ýbni Mace, Cilt 10, Syf.540)

Dini yaþamak, beraberinde tevekkülü ve kadere teslimiyetin huzurunu getirir. Ýnanan insan iþlerinde yalnýzca Allah’ý vekil tutar, yaþadýðý olaylar karþýsýnda Allah’ý hoþnut edecek tavýrlarý sergiler. Olumsuz gibi görünen bir olayla bile karþýlaþsa, bunun Allah’tan bir imtihan olduðunun bilincindedir. Bu yüzden, ümitsizliðe, üzüntü ve strese kapýlmaz. Güçlü inancý nedeniyle hiçbir olumsuz olaydan etkilenip güçsüzleþmez. Kur’an’a uygun davranmýþ olmanýn vicdani rahatlýðýný ve kadere tevekkülün lüksünü yaþar.

Ýnsan, “kafasýný "daðýtmak" yerine aklýný kullanmayý seçmeli. O takdirde aldýðý kararlar da hikmetli ve isabetli olacaktýr.