Gerçekten Allah, eþi konusunda seninle tartýþan ve Allah’a þikâyette bulunan (kadýn)ýn sözünü iþitti. Allah, aranýzda geçen konuþmalarý iþitiyordu. Þüphesiz Allah, iþitendir, görendir. (Mücadele Suresi, 1)

Yukarýdaki Kur’an ayetinde bir kadýnýn zýhar[*] konusunda çözüm bulmasý için Peygamber Efendimiz(sav) ile tartýþtýðý anlatýlýr. Ayet bu olay nedeniyle nazil olur.

Ayette söz edilen kadýn, Havle binti Sa’lebe’dir. Bu kadýn sahabinin, þikayeti üzerine ayet nazil olmasý yüzünden, diðer sahabiler arasýnda özel bir yeri vardýr. Herkes ona izzet ve ikramda bulunur.

Rivayete göre Hz. Ömer(ra), bir toplantýya giderken yolda yaþlý bir kadýnýn isteði üzerine durur, onu dinler. Yanýndaki sahabi "Ey müminlerin emiri! Sýrf bu yaþlý kadýnýn hatýrý için Kureyþ’in bunca ileri gelenlerini beklettiniz," deyince Hz. Ömer(ra) þöyle söyler:

"Biliyor musun bu kadýn kimdir? Bu yaþlý kadýn, þikâyeti yedi semada iþitilen Havle binti Sa’lebe’dir. Allah’a yemin ederim ki, þayet O beni tüm gece boyunca bekletecek olsaydý, namaz vakitleri müstesna, onun önünde beklerdim."

Bediüzzaman, Mücadele Suresi’nin söz konusu ayetini 25. Söz’de þöyle açýklar:

“Ýþte, Kur’ân der: Cenâb-ý Hak Semî-i Mutlaktýr; her þeyi iþitir. Hattâ, en cüz’î bir macera olan ve zevcinden (eþinden) teþekkî eden(þikayet eden) bir zevcenin sana karþý mücadelesini Hak ismiyle iþitir. Hem rahmetin en lâtif cilvesine mazhar ve þefkatin en fedakâr bir hakikatine maden(kaynak) olan bir kadýnýn haklý olarak zevcinden dâvâsýný ve Cenâb-ý Hakka þekvâsýný(þikâyetini), umur-u azîme suretinde(çok büyük iþler þeklinde), Rahîm ismiyle, ehemmiyetle iþitir ve Hak ismiyle, ciddiyetle bakar.”

“Ýþte, bu cüz’î maksadý küllîleþtirmek(genelleþtirmek) için, mahlûkatýn en cüz’î bir hadisesini iþiten, gören, kâinatýn daire-i imkânîsinden(her þeyin var veya yok olabilme ihtimalini içine alan daire) hariç bir Zât, elbette her þeyi iþitir, her þeyi görür bir zat olmak lâzým gelir. Ve kâinata Rab olan, kâinat içinde mazlum, küçük mahlûklarýn dertlerini görmek, feryatlarýný iþitmek gerektir. Dertlerini görmeyen, feryatlarýný iþitmeyen, Rab olamaz.”

Allah Mazlumlarýn Feryatlarýný Ýþitir

"Çarþýdan getirilen þeyi çocuklar arasýnda taksim ederken kýzlardan baþlamalý. Onlar kalben daha hassas, ruhen daha incedir" buyuran Peygamberimiz(sav)’i örnek alan sahabe’nin kadýnlara bakýþý ve saygýsý O’nun gibi çok derindir. Sahabe-i Kiram’ýn "Biz Resulullah aleyhissalatu vesselam zamanýnda kadýnlarýmýza kötü söz sarfetmek ve istediðimiz muameleyi yapmaktan, hakkýmýzda bir vahiy geliverir endiþesiyle kaçýnýrdýk" (Kütüb-i Sitte, 6467) dedikleri rivayet olunur.

Kadýnlarýn þikâyetlerinin Allah Katýnda cevap bulup, ayetle dönmesi ve böylece kadýnlara eziyet ve saygýsýzlýk edenlerin uyarýlmasý, Ýslam’ýn kadýna verdiði deðerin delillerinden biridir.

Bugün kadýna yapýlan eziyet ve kadýný arka plana itme, sevgiden doðan kýskançlýk ya da koruma olarak açýklansa da gerçekte sevgi ve saygý eksikliðidir. Gerçekten seven insan, annesinin, karýsýnýn, kýzýnýn, kýz kardeþinin rahatýný ve huzurunu saðlamaya çalýþýr. Oysa birçok erkek kadýný güvenilmez görür ve her þeyi kendi lehine düþünür.

Kur’an’ýn ise tam aksine, kadýný savunan bir üslûbu vardýr. Allah her durumda kadýnýn korunmasý yönünde hüküm koyar. Bütün aðýrlýk erkeðin üzerindedir. Ancak günümüz sistemi erkeði korumaya, kadýný da koruma adý altýnda ezmeye yöneliktir.

Kur’an ahlaký gerçek anlamda yaþandýðýnda ise bireyler arasýndaki ayrým ortadan kalkar. Kadýn, erkek, zengin, yoksul olmanýn ya da yaþýn bir önemi olmaz. Makam, mevki, mal-mülk, hayat þekli deðil insanýn yaptýðý iyi ve güzel iþlerdir önemli olan. Kur’an’a göre insaný üstün yapan Allah’a yakýnlýðýdýr. Allah’ýn beðendiði ahlâký yaþamasýdýr, takvasýdýr.

Kur’an, kadýný koruma altýna alýr, toplumda olmasý gereken saygýn yeri iþaret eder. Tüm bunlar Allah’ýn kadýnlar üzerindeki sonsuz rahmetidir. Kadýný kimse iþitmese de Allah iþitir.

Kadýn ve erkek fiziksel anlamda birbirlerinden farklý yapýlara sahiptirler. Ancak kadýnýn fiziksel olarak daha güçsüz olmasý, onun toplumda erkekten daha az deðer görmesi için bir gerekçe olamaz.

Bir Kur’an ayetinde Hz. Meryem’den, “Bunun üzerine Rabbi onu güzel bir kabulle kabul etti ve onu güzel bir bitki gibi yetiþtirdi…” (Ali Ýmran Suresi, 37) ifadesiyle söz edilir. Bu ayetle, kadýnýn adeta bir çiçek gibi korunmasý gerektiðine dikkat çeker Kur’an. Çiçek cereyan yapan yere ya da güneþe konulduðunda soluverir. Güzel bir çiçeðe bakmak özen ister; söz konusu ayet adeta bunu hatýrlatýr. (Kuþkusuz doðrusunu Rabb’im bilir)

Kadýn þefkat ve merhamet hazinesidir. Kadýnlar, annelik duygularý nedeniyle sevgiyi en güzel þekilde dýþarýya yansýtýrlar. Üzerlerinde Allah’ýn birçok ismi tecelli eder. En çok da Rahman, Rahim, Rauf ve Latif isimleri. Kadýnlar naif varlýklardýr; özen göstermek gerekir. Kur’an’ýn ifadesiyle kadýna "bir bitki yetiþtirir gibi" bakabilenler ise samimi mümin erkeklerdir.

“Kadýnlar konusunda Allah’tan korkun. Çünkü sizler onlarý Allah’ýn emanetiyle aldýnýz.” Hz. Muhammed (sav) (Þir’a)


Fuat Türker


[*] Zýhar: Ýslam öncesi dönemde kadýna yönelik haksýz uygulamalardan biri. “Sýrt” anlamýna gelen zahr’dan türetilmiþ olan zýhar, bir erkeðin eþine “Artýk senin sýrtýn bana annemin sýrtý gibidir” diyerek onu kendisine haram kýlmasý. Cahiliye erkeðinin, artýk iþe yaramaz olduðu zalimce düþüncesinden yola çýkarak eþinden kurtulmak için icat ettiði hileli bir yöntemdi. Bu yolla eþinden kurtulan adam, ona karþý kocalýk sorumluluklarýndan sýyrýlýyordu. Kadýn baþkasýyla da evlenemiyordu, çünkü hâlâ o kiþinin karýsý sayýlýyordu.