Ýnanan insan, tüm varlýðýný Yüce Allah’a adamýþtýr, Allah için yaþar ve her an Allah’ýn kendisiyle beraber olduðunun bilincindedir. Ýzlediði her görüntüde Allah’ýn sonsuz aklýný, muhteþem sanatýný ve gücünü takdir eder. Allah’ýn Zatýný görmek kuþkusuz ki mümkün deðildir. Ancak akýllý ve vicdanýný kullanan bir insan, çevresindeki yaratýlýþ örneklerine bakarak Allah’ýn mutlak ve Yüce varlýðýný kavrayabilir. Allah’ýn mutlak varlýðýna iliþkin deliller, görebilenler için tüm açýklýðýyla gözler önündedir.

Ýnanan insanýn en büyük korkusu ancak Kendisine þükredilen, bütün varlýðýn diliyle yegâne övülen Allah’ýn sevgisini, rahmetini ve cennetini kaybetmektir. Yaþamýndaki tek hedef Allah’ý hoþnut etmek olan mümin, her olayý Allah’a baðlar, her iþinde Allah’a yönelip döner. Allah’a yönelmek, insaný tüm kötülüklerden arýndýracak, insanýn kalbine huzur ve güven indirecek ve ahirette kurtuluþa ermesine vesile olacak en önemli yollardan biridir.

Yüce Allah, "’Gönülden katýksýz baðlýlar’ olarak, O’na yönelin ve O’ndan korkup-sakýnýn, dosdoðru namazý kýlýn ve müþriklerden olmayýn." (Rum Suresi, 31) ayetiyle inananlara gerçek imanýn nasýl olmasý gerektiðini haber verir. Bir baþka Kuran ayetindeki "… Bana ’gönülden-katýksýz olarak yönelenin’ yoluna tabi ol. Sonra dönüþünüz yalnýzca Bana’dýr, böylece Ben de size yaptýklarýnýzý haber vereceðim." (Lokman Suresi, 15) ifadesiyle de, Rabbimiz doðru yolun, samimiyetle bu ahlaký yaþayan insanlarýn yolu olduðunu hatýrlatýr.

Allah’a gönülden baðlanmak; her durum ve koþulda Rabb’imize iman etmekten, baðlýlýk ve sadakatten vazgeçmeyecek kadar çok sevmek ve O’na karþý içi titreyerek korku duymaktýr. Allah’a bu þekilde gönülden baðlanan insan, O’nun hoþnut olmayacaðý davranýþ sergilemekten þiddetle kaçýnacak kadar büyük bir saygý duyar. Allah’a böyle güçlü bir inanç ile baðlý olan kiþi, hem ibadetlerinde hem de Allah’ýn hoþnutluðunu gözeterek yaptýðý diðer tüm iþlerinde samimi ve içtendir. Bu samimi müminlerin ’Rablerine kalpleri tatmin bulmuþ olarak baðlanan kimseler’ (Hud Suresi, 23) olduklarý bildirilir ve cennetle müjdelenirler.

Rabb’imiz insanlarý bütün ibadetlerinde samimiyet ve teslimiyete çaðýrýr. Bir baþka ayette ise Allah kendisine gönülden itaat eden kullarýna ecirlerini iki kat vereceðini, “...sizden kim Allah’a ve Resûlü’ne gönülden - itaat eder ve salih bir amelde bulunursa, ona ecrini iki kat veririz. Ve biz ona üstün bir rýzýk da hazýrlamýþýzdýr.” (Ahzab Suresi, 31) ayetiyle haber verir.

Müminlerin bu üstün ahlak özellikleri, Allah’ýn kullarýna müjdeci ve uyarýcý olarak gönderdiði elçilerinde çok güzel örneklerle tecelli eder. Kur’an’da elçilerin gönülden Allah’a yönelen, O’nu birleyen itaatli insanlar olduklarý pek çok ayette bildirilir.

"Gerçek þu ki, Ýbrahim (tek baþýna) bir ümmetti; Allah’a gönülden yönelip itaat eden bir muvahhiddi ve o müþriklerden deðildi." (Nahl Suresi, 120)

"Güç ve basiret sahibi olan kullarýmýz Ýbrahim’i, Ýshak’ý ve Yakub’u da hatýrla. Doðrusu Ýbrahim, yumuþak huylu, duygulu ve gönülden (Allah’a) yönelen biriydi. (Hud Suresi, 75)

"Biz Davud’a Süleyman’ý armaðan ettik. O, ne güzel kuldu. Çünkü o, (daima Allah’a) yönelip-dönen biriydi". (Sad Suresi, 30)

Bu ahlaký yaþayan müminler, Allah’a derin bir saygý gösterirler. Allah’ýn yüceliðini ve gücünü gereði gibi takdir eder, O’na karþý derin bir sevgi, içli bir saygý ve korku duyarlar. Allah’ýn hoþnutluðunu kazanmayý dünyevi hiçbir çýkara deðiþmezler, çünkü dünya üzerindeki küçük büyük hiçbir çýkar Rabbimiz’in rýzasýný ve cennetini kazanmaktan daha önemli deðildir.

Allah Kendisi’ne teslim olan kullarýnýn doðru yola iletileceðini “Allah’ýn ayetleri size okunuyorken ve O’nun elçisi içinizdeyken nasýl oluyor da inkar ediyorsunuz? Kim Allah’a sýmsýký tutunursa, artýk elbette o, dosdoðru olan bir yola iletilmiþtir.” (Al-i Ýmran Suresi, 101) ayetiyle bildirir. Ýþte bu samimi kullar, “…Senin kendilerini çaðýrdýðýn þey, müþriklere aðýr geldi. Allah, dilediðini buna seçer ve içten Kendisi’ne yöneleni hidayete erdirir. (Þura Suresi, 13) ayetiyle müjdelenen, hidayete ererek gerçek kurtuluþa ulaþan kimselerdir.

Allah imanlý insaný dinç ve diri tutar. Ýman her derdin devasýdýr. Kötü düþünceleri çýkarýp attýðýmýzda çok rahatlarýz. Bu gerçeklerin bilincinde olarak her an Allah’a yönelir, en büyük düþman olan þeytandan kurtulmak için Allah’a sýðýnýrýz. Samimiyetle Allah’a yönelen insan yaþadýðý her þeyden ders alýr, fýtratý yeniden aslýna dönüþür ve en önemlisi Rabbi ona müjde verir:

Taðut’a kulluk etmekten kaçýnan ve Allah’a içten yönelenler ise; onlar için bir müjde vardýr, öyleyse kullarýma müjde ver. (Zümer Suresi, 17)

Allah’tan yüz çeviren ve þeytanýn yoluna yönelen kiþi ise, yardýma en çok ihtiyacý olduðu gün,-Allah’ýn dilemesiyle- hiçbir yardýmcý bulamayacaktýr.

Azab size gelip çatmadan evvel, Rabbinize yönelip-dönün ve O’na teslim olun. Sonra size yardým edilmez. (Zümer Suresi, 54)