Ýnsanlarý Allah’ýn yolundan çevirmeye çalýþan þeytan, güzellikleri ve hayýrlarý ümit etme konusunda insanlara vesvese vermeye çalýþýr. Ümitsizlik, þeytanýn, insanlarý Allah’ýn yolundan kendi yoluna çekmek için verdiði vesveselerle ortaya çýkar. Vesveselere kapýlýp umutsuzluða düþmek imani bir zaafiyet durumudur; kesin bilgiyle kadere imanýn gereði gibi olmadýðýnýn göstergesidir.

Þeytanýn Adýmlarý

Þeytanýn vesveselerine kapýlmamak konusunda insan net bir kararlýlýk içinde olmalýdýr. Çünkü þeytan, akla gelmeyecek yüzlerce farklý yönden sokularak vesvese verir. Örneðin sürekli hatalar yapan birine, asla düzelemeyeceði vesvesesini verir. Ne kadar baðýþlanma dileyip tevbe etse de Allah’ýn kendisini affetmeyeceðini fýsýldar.

Þeytanýn imani þevki kýran gizli taktiklerinden biri de, olaylarý içinden çýkýlamaz gösterme çabasýdýr. Zorluklarý, aþýlmasý mümkün olmayan büyük olaylar olarak göstermek ister. Amacý insanlarýn ümitsizliðe kapýlmalarý, þevksiz, coþkusuz, neþesiz bir ruh haline bürünmeleridir. Ýnsanýn yaþadýðý bu karamsar ruh hali, þeytanýn vesvese verme yönünde iþini kolaylaþtýrýr. Ýþte bunlar þeytanýn adýmlarýdýr...

Ey iman edenler, þeytanýn adýmlarýna uymayýn, kim þeytanýn adýmlarýna uyarsa, (bilsin ki) gerçekten o, çirkin utanmazlýklarý ve kötülüðü emreder. Eðer Allah’ýn üzerinizdeki fazlý ve rahmeti olmasaydý, sizden hiçbiri ebedi olarak temize çýkamazdý. Ancak Allah dilediðini temize çýkarýr. Allah, iþitendir, bilendir. (Nur Suresi, 21)

Þeytanýn, insaný bataklýða sürükleyecek adýmlarýný izlememek için Allah’a sýðýnmak, teslim olmak çözümdür. Þeytan insana her þeyi; Allah’ý, imaný, sevgiyi, merhameti, ölümü, ahireti ve kendisini unutturabilir. O halde insan, þeytanýn varlýðýný hiç unutmamalýdýr. Þeytaný hatýrladýðýnda, Allah’a daha fazla ihtiyaç duyar. Çünkü þeytandan yalnýzca O’na sýðýnýlýr.

Aslýnda müminler zorluk anlarýnda yýlgýnlýk göstermezler, aksine þevkleri daha da artar. Bunun nedeni Allah’ýn, "Yoksa sizden önce gelip-geçenlerin hali baþýnýza gelmeden cennete gireceðinizi mi sandýnýz?..." (Bakara Suresi, 214) ayetindeki vaadidir. Allah, geçmiþte yaþamýþ müminlerin sýnandýðý zorluklarla imtihan olmadan insanlarýn cennete giremeyeceklerini bildirir; bu Allah’ýn kanunudur. Allah’ýn samimi müminlere yaþattýðý ayetlerinin üzerlerinde tecelli etmesi, zorluk zamanlarýnda da müminlerin þevklerini artýrýr, imanlarýný derinleþtirir.

Þeytan ümitsizliðe yöneltip, pes ettirmeye çalýþsa da Kur’an tam aksine müminlere, hiçbir olay karþýsýnda ümitsizliðe kapýlmamalarý, Allah’a dayanýp güvenmelerini emreder. Ümit etmek Kur’an’da müminlerin önemli bir vasfý olarak belirtilir.

Ümitvar Olmak

Bu özellik ayný zamanda kiþinin imanýnýn ölçüsüdür. Ýnsan, imaný ölçüsünde Rabb’inden umut eder, O’nun sonsuz güzelliklerine kavuþmak için büyük bir özlem ve þevk duyar. Allah, iman sahiplerine dünya ve ahiretteki güzelliklerin müjdesini verir. Mümin, bu nimetlere kavuþma umudu içindedir.

Kur’anî bakýþ açýsý, inanan insana oldukça ümitvar bir kiþilik kazandýrýr. Her þeye bu bakýþ açýsýyla yaklaþan kiþi, her olayýn kendisi ve diðer müminler için hikmet ve hayýrla yaratýldýðýný bilir. Allah, müminlerin dostudur ve onlar için en hayýrlý olaný diler ve yaratýr. Yaþanan olay olumsuz gibi görünüyorsa bu, kötü þans, uðursuzluk ya da iþlerin ters gitmesi nedeniyle deðildir. Evrendeki her olayýn Allah’ýn dilemesi ile gerçekleþtiðinin bilincindeki mümin, hiçbir konuda üzüntü ve ümitsizlik yaþamaz. Kur’an’da, "...Olur ki hoþunuza gitmeyen bir þey, sizin için hayýrlýdýr..." (Bakara Suresi, 216) ayetiyle dikkat çekildiði üzere, ‘þer’ gibi görünse de her olay imtihanýn bir parçasýdýr ve kendisi için hayra dönüþecektir.

Ýman eden insan, bir felaket sonucu maddi-manevi herþeyini kaybetmiþ bile olsa, yine de en ufak bir ümitsizliðe kapýlmaz, pes etmez; sabýrla ve þevkle herþeye yeniden baþlayabilir. Þevkinin kaynaðý imanýdýr, Rabb’ine hissettiði aþk ve güvendir, dünya hayatýnýn geçiciliðinin þuurunda olmasýdýr, yaþamaya çalýþtýðý Kur’an ahlakýdýr.