"“Yazmak, kelimelerle kavga etmektir; bazen kelimeler kazanır, bazen biz, ama en çok da okuyucu güler.” – Umberto Eco"

Deneme > Anılar

nostaljik

Bir Dağ Anısı

kirlenmiş kentleri kirlenmeden terketmek. kaçmak! ... ama kime? nereye? niye? ne zamana kadar... küçük bir anı

karışık

Siyah ve Beyaz Perşembeler

Elimizde ne birazcık Mavi vardı, birbirimize güvenmemizi sağlayacak,ne de birazcık Sarı; mutluluk, sıcaklık adına…Kırmızı’yı hissettim ben aşk adına; belki sen o gün farketmedin, belki de yine bir perşembeydi sevmediğin!

nostaljik

Süper Kahraman

Tabi ki ilk işim evin içinde zaten bizlerden birileriymiş gibi dolaşan örümceklerden birini alıp elimin üstüne koymak ve beni ısırarak “örümcek kız!!” yapması için onu zorlamak oldu!Uzun ince bacaklı örümceklerin hiçbiri bu kutsal görevi başaramadı.

karışık

Gençlik Başımda Duman İken...

17 yaşındaydım, lise sondaydım. Laf olsun diye girdiğim bir sınavı kazanmam, beni Amerika'ya götürdü; hem de hiç planlamadığım halde. Ailemden 1 yıl uzakta kalıp, kendimi tanıma sürecime inanılmaz katkıları olan, dünyanın neresinden gelirse gelsin her tür

olumlu

Mutlulukla İlintili Şeyler

Bir beş dakikalığına herşeyi bir kenara bırakıp gökyüzünü, bulutları, doğayı seyredin. O kusursuz yapı içindeki bir canlı olarak, kendi kusursuzluğunuzun tadını çıkarın.

üzgün

Anılar...

Bazen hiçbirşey kalmasını istemeseniz bile, unutmak için dünyaları feda etmeye razı olsanız bile kalır birşeyler...
Bir sigara dumanında, yada 2. kadehin sonunda, hiç olmadı bir şarkının son notasında karşınıza çıkıverir anılar...

olumlu

Bayram Hatırası

pembe krep elbisesinin bol büzgülü eteklerini iki yanından tutup hafif açmış, yelpaze gibi... Bence,
o katıksız ve sonsuz çocuk neşesi, koşulsuz mutluluk yani, gözlerinden eteklerine dökülmüş, oradan da aman yerlere saçılmasın diye tutuyor etek uçları

olumsuz

Çeyrek Kalayı Hissetmek...

Ne oluyor bana, kendimi çok kötü hissediyorum? Yoksa, yoksa!...Daha, çocuklarım çok küçük ne yaparlar bensiz, ya eşsiz bir tutkuyla sevdiğim eşim, ya hasta babam ya annem?

nostaljik

Sonbaharım

Neden sanki amaç için yazmalıyız içimizden geçen her bir yağmur damlacığı gibi kimi zaman berrak kimi zaman da toza dumana bulanmış duygularımızı?

olumsuz

İlk Kalkan Gemi Nere Gidiyorsa Oraya...

Yinede insan; Kararı yargıçlar tarafından verilmese de, uzun yola çıkmaya hüküm giyiyor. İnsan iç denizindeki fırtınalı havalarda, ruh gemisine, kayalıklardan sızan ışığıyla yol gösterecek deniz fenerine ihtiyaç duyuyor.Ya da modern zaman kahinlerine

karışık

Kucugume /zehır Zemberek Dılım

Küçüğüm ;
Tükürükle hohlayıp parlattım sözlerimi .Nasıl da saydamlaşıyorum yazdıkça .Kaytan bıyıklarımdan vazgeçerim ama yazmayı bırakmam . Bir delik açmaya mı çalıştığımı ya da açılmış bir deliği büyütmeye çalışıp çalışmadığımı anlamayacaksın . Yazıyoru

Başa Dön