YZUlu Önder Mustafa Kemal Atatürk tarafından Türk Çocuklarına armağan edilen 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı, onlarca yıldan beri dünya çocukları ile de beraber bir şenlik havasında kutlanmaktadır. Yurdumuz için bundan daha güzel bir dostluk ve kardeşlik örneği ve tanıtımı olabilir mi? Dünya Çocukları bu bayramı size
fikir ayrılıkları, insan yaşamında belli bölünmelerin başında gelen sebeplerden bir tanesi olarak gösterilmektedir.
13 kişilik mülteci bir ailenin Fatihte yaşadığı 55 metrekare yarı bodrum; küflü, nemli bir dairenin içi gibi kafam
yaşamak, insanların iki durum arasında tecrübe kazandığı ve edindiği bu tecrübelerini etrafına aktarmakla yükümlülük sahibi olduğu olaylardan ibarettir;
Nereden anladın dostum, oradan adam çıkmadığını, çıkmayacağını? Benim oralı çok samimi, çok kıyak arkadaşlarım var. Olsun onu söyleyen için, bunun bir önemi yok demek ki... O memleketli bir iki tane saçma sapan adam tanımış, birinden de kazık yemiş ya da kötülüğünü görmüş, bütün yöre halkını kötülüyor...
Edebiyat tarihi bir gün bazı kadınların itibarını iade edecekse, söz konusu listenin başında Lev Tolstoyun hayatını kararttığı söylenen Sofya Hanım yer almalıdır. Zira biz onu, Tolstoyu ömrünün son zamanlarında evden kaçırtıp bir istasyonda acılar içinde ölüme terk eden acımasız, vahşi ve huysuz bir kadın olarak tanımıştık.
Seçim yarışını kazanması belki çok zor fakat en güzel şeylerden biri olan, kişi ve sempatizan kazandığı kesin diyebilirim.
Bu kısa yazıda Batı ile Doğunun kahve ile ilgili anlayışından ve sergüzeştinden bir katre sunmaya çalıştım. Benim yaptığım ummandan bir damla su alıp sakalık yapmaktan öteye geçmese de. Çorbada tuzumuz bulunsun babında. Kahveniz bol köpüklü olsun;gönlünüz şen, bağınız gülşen efendim. Hayatınızda kahve acısından başka acı bilmeyesiniz
