Bana Bir Nefes Duman Lazım Birde Yarin Hayali Şimdi…
hayatın renklerini anlatan, gönülden gelen sözleri ölümsüzleştirme yolunda kaleme alınan bir deneme...
hayatın renklerini anlatan, gönülden gelen sözleri ölümsüzleştirme yolunda kaleme alınan bir deneme...
yanlış zamanda. yanlış yerde oluyordum ilk defa doğru yerdeyim dediğim de o gitti........
“Ölüme gülümserken varlığım, yüreğini sürmelisin gönlüme
İmkansızlığın kanarken içimde, gamzelerimde dindirmelisin yalnızlığı yar.”
şimdi güneş batıyor. İzmir bir kez daha karanlığa gömülüyor. kararıyorum İzmirle beraber. ay ufkuna almak üzere bedeni.
Bir senfoninin çok sesli ritminde, hayalini giyinip süslü bir elbise gibi üzerime, sonsuzluğa uzanan adımlarla dans etmekti istediğim. Sımsıkı sarıldığım bir beden yetmezdi ki bana. Kurallarla sınırlanmayan, dokunmakla doyulmayan bir eşti beklediğim. İşte tam bu yüzden sendin istediğim.
“Rüzgar aşıktır tene, dokunur; sarılamam
Değer geçer buse almaz yanağımdan
Gizli bir şey bağrıma bastığım
Atsan atılmaz satsan satılmaz yalnızlığım
Ne bileyim işte, eksik bir şey var.
Ömrümün güneşi, ben sana tutulalı nice oldu. Sende heyecanla izliyor musun gözlerimden sevda tutulmasını...
Sevginiz nedeniyle hissettiğiniz aydınlığın kaynağı ne? Sizi sevmeyen sevdiğiniz böyle ışıldayabilir mi? Ve sizin coşkun sevginize neden cevap veremez?
Sen ölmedin baba oradasın arka bahçemde,yemyeşil bir ovanın ortasındaki o büyük ağacın altında ruhun.Ne zaman özlese içimdeki kızım kokunu oraya,o beyaz çitin ardındaki bahçeye yolluyorum onu.Pembe elbisesi ardından savrularak koşuyor sana, sarılıyor,sarılıyor…
Hadi yarım bıraktığın işi tamamla. Beni can çekişmekten kurtar. Sık son kurşunu da kalbime ÖLDÜR BENİ.
Soğuk havalarda kalbinin gülücüklerine konuyorum bütün korkularımla.
Bir anahtar deliğinin ardına gizlenmiş Cenneti, gözlerinin ovalarına seren kelimelerimi arayacaksın yorgun kağıtların suskun nefeslerinde. Bulutsuz düşlerin , yıldızsız gecelerin ardında takılıp rüzgarları avuçlarında çıplak denizleri senin gözlerin için yaktığım satırlarımı özleyeceksin. En çok yüreğine dokunduğum " yüreğimi " özleyeceksin.
O sesin sana ulaşmadığını gördükçe ben, sen daha çok gitmiş oluyordun. Sen uzaklaştıkça ben, daha çok bağırıyordum…
ben agora jiyan'ın helin'inde dediği gibi sensizlik dünde kaldı bugünümde yarınımdasın'ı yaşıyorum....